Profesor Jerzy Dziewirski, 28 sierpnia 2022r. ukończył 91 lat. To wyjątkowa okazja dla Jego wychowanków, absolwentów Liceum Pedagogicznego w Ostrołęce z 1968 roku, aby wspólnie uczcić ten jubileusz. W upalne sobotnie popołudnie 27 sierpnia, w restauracji „Pod Kurantem” w Ostrołęce spotkali się Prof. Henryk Ćwintal, Krystyna Brzóska, Paweł Szczęsny, Anna Nosek, Ryszard Kaliszewski, Barbara Mierzejewska, Prof. Jerzy Dziewirski, Anna Kołakowska, Elżbieta Juchniewicz, Zofia Nakielska Cremers, Grażyna Keczmerska, Jadwiga Wiśniewska i Maria Piekarska. Miałam szczęście uczestniczyć w tym pięknym wydarzeniu.
Było bardzo uroczyście i podniośle. Powitała wszystkich Jadzia Wiśniewska, niezawodna organizatorka spotkań po latach. Składając życzenia, pogratulowała tak wspaniałego wieku, przywołała zasługi i dokonania ukochanego Wychowawcy. Życzyła kolejnych takich jubileuszy. Ela Juchniewicz wręczyła piękny bukiet kwiatów, prezent od wychowanków z lat 1963 – 1968 i okolicznościowe powinszowania wraz z podpisami organizatorów spotkania.
Gromkie Sto lat, lampka szampana, tort, kawusia, zimne napoje, pyszny obiad przygotowane w restauracji stworzyły wyjątkowy klimat. Bliskość serc i wzrokowe spotkania zgranej szkolnej paki dało się zauważyć podczas spotkania. Niestety, nie wszystkich rozpoznałam z nazwiska, czas niemiłosiernie nas zmienia.
Najważniejszym punktem spotkania było wystąpienie jubilata. Ze wzruszeniem i łzami w oczach snuł opowieści o swym życiu, domu rodzinnym, w którym bardzo dużo mówiło się o historii. Profesor wspomniał o pracy nauczycielskiej w LO w Sobolewie w 1955r, następnie w Liceum Pedagogicznym w Ostrołęce, kolejno był wicedyrektorem w ZSZ nr 3, a przez 12 lat pełnił funkcje dyrektora SP w Rzekuniu. Najdłużej pracował w Kuratorium Oświaty i Wychowania w naszym mieście. Aktywnie pracował społecznie, organizując rajdy na szlaku bitwy pod Ostrołęką. Wiele lat pracował społecznie w Oddziale PTTK w Ostrołęce.
My, Jego uczniowie, absolweni Liceum Pedagogicznego w Ostrołęce, jesteśmy dumni ze „skarbów”, jakie pozostawił potomnym. W naszych sercach i umysłach znaczył ślad jako nauczyciel z pasją, gawędziarz, znakomity historyk, wicedyrektor naszego liceum. Zapisał piękną kartę w dziejach tej szkoły. Bardzo dziękujemy za to, że był obecny na naszych zjazdach klasowych i rocznikowych.
Będąc na emertyturze, pisał monografie małych ojczyzn – dzieje gmin Rzekuń, Troszyn, Goworowo, Olszewo Borki. Za książkę pt. „Mała troszyńska ojczyzna” zdobył nagrodę w konkursie im. Aleksandra Gieysztora. Mam od Profesora książkę o I Pułku Ułanów Legionów Polskich, której korektę zrobiłam w podziękowaniu za edukację w Liceum Pedagogicznym.
Cóż dodać? Nasz Nauczyciel to ojciec trojga dzieci, dziadek sześciorga wnucząt. Jest osobą w pełni sił, sam jeździ autem, doskonale sobie radzi w życiu, mimo, że od kilku lat jest wdowcem.
O tym, jak bardzo Profesor został zapamiętany przez Krystynę Drabot – Kwiecińską, absolwentkę liceum z 1965 roku, usłyszeliśmy z tekstu wiersza Jej autorstwa pt.” Mój Profesorze”. Poetyckie strofy na pamiatkę otrzymał Jubilat i uczestnicy spotkania.
Niespodzianką tego spotkania była książka Zofii Nakielskiej – Cremers i Jolanty Kaczorek pt. „ Sukcesy i troski nauczyciela. Przemyślenia z z okazji konferencji 70. Jubileuszu powstania Liceum Pedagogicznego w Ostrołęce”. Fragmenty publikacji (m.in. o prof. Zofii Rogalewicz, o prof. Bartlomieju Drabickim, o prof. Wacławie Kołakowskim) odczytał Jerzy Dziewirski. Gratulujemy współautorkom tej cennej publikacji.
Spotkanie uświetniła gra na skrzypcach pana Henryka Ćwintala – naszego Profesora od muzyki. Jak za dawnych lat śpiewaliśmy znane piosenki. W dyrygenta wcielił się kolega Paweł Szczęsny.
.
Tekst: Anna Nosek
Zdjęcia: Maria Piekarska
