Nieformalne spotkanie z poezją odbyło się w domu Ireny Biały, która jest propagatorką polskiej poezji w Ameryce. Każdy z zaproszonych gości pojawił się z wierszem inspirującym do wymiany myśli, wspomnień i zabawnych historyjek.
Na początku Irena Biały przeczytała wiersz Haliny Poświatowskiej o kwiatach czeremchy, nawiązujący nie tylko do klasyki polskiej poezji, ale do konkursu, który ogłosiła na facebooku.
Aby wygrać konkurs, należało nazwać kwitnące drzewo, pokazane na fotografii. Zwyciężczyni, Bogusława Masny, również przyjechała na spotkanie i odebrała jako nagrodę książkę Elizy Sarnackiej – Mahoney ” Kreacja”. Poza tym czekała na nią jeszcze inna niespodzianka.
Gorącą dyskusję wywołał wiersz Stanisława Barańczaka o przeprowadzce, pt. „Jeżeli porcelana to wyłącznie taka”. Każdy kto chociaż raz w życiu zmieniał miejsce zamieszkania wie, jak trudno wydobyć się z gromadzonych latami rzeczy. Czy warto się do nich przywiązywać? Czy lepiej przez życie iść bez bagażu?
Poeta w wierszu pisał:
„Jeżeli porcelana to wyłącznie taka
Której nie żal pod butem tragarza lub gąsienicą czołgu,
Jeżeli fotel, to niezbyt wygodny, tak aby
Nie było przykro podnieść się i odejść…”
Imigranckie serce jest w rozterce! Chce się przywiązać do rzeczy, żeby poczuć się jak w domu. A może to sentymenty? Serce chce też być gotowe do nowej drogi i nie cierpieć, gdy trzeba rozstawać się z ‘kolejnym’ domem. A może to brak umiejętności asymilowania się?
Nie ma jednej recepty na podejście do przeprowadzki! Po przeczytaniu wiersza posypały się stwierdzenia, że „każdy musi mieć coś swojego przy sobie” i „nie można się pozbywać książek”.
Tematów do rozmowy, wywołanej poezją, a sprowadzonych do spraw prozy życia, było wiele i zajęły kilka godzin niedzielnego popołudnia.
Anna Skowron sięgnęła po swoje wiersze o radości życia na co dzień. Marta Kustek czytała Stachurę i jest przekonana, że w życiu na nic nie jest za późno. Zofia Rębisz, bazując na złotych myślach znanych ludzi, wierzy, że przy dobrej herbacie można rozwiązać każdy problem. Janusz Skowron m.in. przeczytał bardzo znany, często przytaczany, bo lubiany wiersz Andrzeja Bursy „Poeta”. Urszula Praszkowicz również przygotowała utwór Edwarda Stachury pt. „Wrzosowisko”. Jak widać, pozostają w nas tęsknoty z młodzieńczych lat. Andrzej Biały wszystkich wspierał, dopingował i komentował.
We wcześniejszych ” Podróżach z poezją” Irena Biały przede wszystkim czytała wiersze, które powstały w Polsce, w ostatnich latach. Zależało jej na przybliżeniu Polakom, mieszkającym za oceanem, najnowszej twórczości różnych autorów z kraju. Ciekawiło ją, jak emigranci odbierają te wiersze, jakie w nich budzą emocje. Ale przekłady również były, przede wszystkim, wierszy znanych, angloamerykańskich poetów. Tym razem Irena Biały przedstawiła niedawno wydaną książkę poetycką Julii Fiedorczuk ” Psalmy”. Tomik został już nominowany do kilku nagród. Julia Fiedorczuk zajmuje się m.in. ekopoezją, ekopoetyką i ekokrytyką. Jest to bliskie również amerykańskim czytelnikom. Właściwie nam wszystkim, ktorzy kochamy przyrodę.
Irena Biały uważa, że poezja pełni bardzo ważną rolę w życiu. „Często w krótkej formie można zawrzeć dużo emocji, spostrzeżeń, wypowiedzieć się inaczej, niż potocznymi słowami. Wielu z nas nawet nie zdaje sobie sprawy z tego, że może pisać naprawdę dobre wiersze. Wystarczy spróbować. Może wzbogaci to nasze życie? Tylko wyjdźmy poza strofy klasyczne i neoklasyczne. Te inne, pisane później, to też poezja. Jak to mawiał Edward Stachura? – Wszystko jest poezją” – powiedziała Biały.
Podróże z poezją na Ridgewood są częścią cyklu spotkań, które trwają od dwóch lat w gronie miłośników poezji, w różnych miejscach metropolii nowojorskiej. Pomysłodawczynie wydarzeń to Irena Biały i Danuta Świątek.
Inicjatywę wspiera portal Dobra Polska Szkoła. Irena Biały jest również znana z radiowych audycji ” O poezji i nie tylko” w Polskim Radiu WRKL 910 AM, które przygotowuje od ponad dwóch lat i uzbierało się ich około pięćdziesięciu.
Danuta Świątek
Zdjęcie: Janusz Skowron
