Język polski w Hunter College, jedynej szkole w systemie CUNY (City University of New York), która oferuje język polski i kursy z literatury i kultury polskiej, ma swoją długą historię, ale trudną do dokładnego zweryfikowania. Wiadomo, że Polski Klub na uczelni powstał w czasie II wojny światowej, gdyż było wielu studentów polskiego pochodzenia. Ale polski program prawdopodobnie powstał w latach 80. wraz z napływem  dużej liczby młodych Polaków z Polski i „modę” na Polskę..

Kursy są uczone w ramach Wydziału Rosyjskich i Słowiańskich Studiów. Polski program jest w dużym stopniu sponsorowany przez Fundację Kościuszkowską w Nowym Jorku. W obecnym roku akademickim języka polskiego uczy dr Małgorzata Pośpiech, która zastąpiła dr. Czesława Karkowskiego. Znany polonijnej społeczności dziennikarz i pisarz przeszedł na emeryturę po 13 latach pracy w Hunter. To właśnie jemu zawdzięczamy rozbudowanie i urozmaicenie kursów z literatury polskiej i kursy także z historii Polski oraz wzrost liczby studentów zainteresowanych polską mową i kulturą na tej uczelni.

Hunter College był uczelnią założoną dla kobiet w 1870 roku, która kształciła nauczycielki. Pierwsi mężczyźni podjęli naukę na tej uczeni w 1949 roku. Obecnie uczy się tam ponad 17 tys. studentów. W minionym roku Hunter College obchodził 150-lecie swojej działalności.

.

Małgorzata Pośpiech

Dr Małgorzata Pośpiech – dziennikarka, pisarka, tłumaczka, reżyser filmów dokumentalnych i eksperymentalnych, fotografik. Doktor nauk humanistycznych z zakresu filmoznawstwa. Opublikowała kilkaset artykułów, recenzji, wywiadów, esejów, współpracując z „Odrą”,”Kinem”,”Filmem”,”Polityką”, „Arkuszem”, nowojorskim „Nowym Dziennikiem” (m.in.prowadziła przez siedem lat kolumnę filmowa w dodatku literackim do „Nowego Dziennika”). Autorka filmów dokumentalnych: „Artur Penn”, „Pokolenie”, eksperymentalnego „Heat”, programów telewizyjnych (TV Polonia) oraz instalacji wideo:”Wasteland” i „Landscapes” pokazywanych w nowojorskich galeriach. Przeprowadziła ponad siedemdziesiąt wywiadów ze świadkami i uczestnikami wydarzeń II wojny światowej tworząc archiwum Stowarzyszenia Weteranów Polskich w Nowym Jorku (połączone z oficjalną stroną filmu Petera Weira „Niepokonani” i stroną PAVA na youtube: pavany09 i pavany09english). Wydała książki: „Rozmowy z Arthurem Pennem” (2011),” Miasteczko” (2014), nominowane do Nagrody Literackiej Centralnej Europy Angelus, „Siódmy krąg” (2016), „Notatnik” (2017) wybór wierszy, „Kłębki Ariadny” (2017) nominowany do Nagrody Literackiej Centralnej Europy Angelus 2018, „Mgły nad rzeką Styks” 2019, również nominowany do Nagrody Literackiej  Centralnej Europy 2020.

xxx

Gratulacje z okazji przejęcia polskiego programu nauczania w Hunter College. Czy już się Pani zadomowiła na uczelni?

Dziękuję! Jeszcze się nie zadomowiłam! Wszystko jest nowe dla mnie. Przez pandemię wiele rzeczy stało się trudniejszych dla mnie i moich studentów. Ale przez meandry spraw prowadzi mnie prof. Nadya Peterson, dyrektor Wydziału Rosyjskich i Słowiańskich Studiów, za co jestem jej bardzo wdzięczna. Jestem przytłoczona rozmiarem pracy, w tym również administracyjnej. Oprócz zajęć prowadzę egzaminy biegłości językowej (w zeszłym semestrze ponad dwadzieścia), egzaminy kwalifikujące do grantów np. Fulbrighta, piszę listy rekomendacyjne dla studentów, a przecież zatrudniono mnie tylko na pół etatu.

Ilu ma Pani studentów? I ilu z nich jest polskiego pochodzenia?

Mimo pandemii, zainteresowanie studiami polskimi nie spadło, czego się obawialiśmy. Na poziomie podstawowym mam 25 studentów i 3 seniorów, czyli osoby po 65 roku życia, które są studentami wizytującymi. Seniorzy bardzo intresującą się polską kulturą i oczywiściem językiem. Na poziomie średniozaawansowanym mam 24 studentów i także 3 seniorów, studentów wizytujących. Studenci w zdecydowanej większości są polskiego pochodzenia. A ci, którzy nie mają polskich korzeni, mają polskich przyjaciół czy pracują z Polakami. Z tych niepolskich studentów wymienię jednego Chińczyka, jednego Araba, jednego Ukraińca, dwoje Serbów i dwoje Amerykanów. Gdy pytam moich studentów dlaczego uczą się polskiego – odpowiadają, że chcą lepiej rozmawiać po polsku z rodziną. A ci, którzy nie mają polskich korzeni twierdzą, że pracują z Polakami i chcą porozumiewać się z nimi po polsku.

Ma Pani też studentów w ramach indywidualnych studiów?

Tak, mam takich czterech studentów. Jeden z nich to astrofizyk. Razem czytaliśmy i pracowaliśmy nad tłumaczeniami fragmentów Brunona Schultza, a w tym semestrze zajmiemy się tłumaczeniami poezji Pokolenia 70. Inny student, pan Reiss, dokończył pracę dotyczącą historii jego rodziny i opublikował ją po angielsku na blogu PAHA – Polish American Historical Association.

A propos poezji. Słyszałam, że zorganizowała Pani dla studentów specjalny wykład na temat polskiej poezji w latach 70. XX wieku.

O poezji Nowej Fali, pokolenia poetów lat 70., jak Stanisław Barańczak, Adam Zagajewski, Ewa Lipska, bardzo ciekawie opowiadał Jarosław Anders. Wykład był na Zoomie, ale aż 80 osób słuchało go na żywo, a ponad 100 obejrzało wykład na You Tube (Kosciuszko TV) w ciągu jednego tygodnia. Będą jeszcze dwa jego kolejne wykłady. 4 marca, we współpracy z Loyola University w Chicago, organizuję spotkanie na Zoomie z reżyserką Agnieszką Holland.  W semestrze jesiennym 2021 planujemy dalsze wykłady o poezji, tym razem z lat 80/90 i 2000. W tym roku akademickim ze względu na pandemię zostały zawieszone dodatkowe kursy poza nauką języka polskiego. Zatem każde dodatkowe zajęcia rozwijające wiedzę studenta są na wagę złota. Niestety, nie mamy też zajęć w laboratorium językowym. Ale za to moi uczniowie oglądają w domu polskie filmy na Netflixie, polską telewizję, słuchają polskiego radia internetowego i czytają w internecie m. in. bardzo ciekawą stronę culture.pl.

Czy szykuje się współpraca z Polskim Instytutem Teatralnym w Nowym Jorku, który znany jest ze swojej działalności na rzecz edukacji poprzez teatr w  polonijnych szkołach?

Właśnie niedawno rozmawiałam z prezesem tego instytutu, panią Izabellą Laskowską, która prowadzi gigantyczny projekt nagrania książki „Szkice piórkiem” Andrzeja Bobkowskiego. Książkę czyta około 200 osób z USA i Polski. Moi studenci w ramach osłuchania się z polskim językiem będą słuchać tych nagrań. Po współpracy z Instytutem liczymy także na współpracę i poparcie innych organizacji polonijnych.

Chętnie będziemy publikować najciekawsze prace Pani studentów na naszym portalu.

Dziękuję! To wspaniała propozycja, na pewno zachęci ich do pisania po polsku. Może stworzymy cykl przedstawiający studentów Programu Polskiego na Hunter.

Świetny pomysł! Czy Hunter College oferuje kredyty za znajomość języka polskiego, gdy student może pochwalić się certyfikatem Seal of Biliteracy? 

Nie oferuje, bo zgodnie z regulaminem Hunter nie może. Dodam, że mamy własne testy znajomości języka na poziomie C1 w systemie klasyfikacji europejskiej.

Jacy są Pani studenci, bo już trochę zdążyła ich Pani poznać?

Moich studentów podziwiam za ciężką pracę, bo przecież oprócz nauki oni jeszcze pracują, żeby się utrzymać. To nie jest zamożna grupa. Po całym dniu pracy przychodzą na zajęcia, a w czasie weekendu pracują nad zadaniami domowymi i uczą się. Są przemęczeni, ale ambitni. Mam prawie 100-procentową frekwencję na zajęciach, co świadczy, że chcą się uczyć polskiego. Jestem wymagająca, ale staram się, by nauka była też przyjemnością. Bardzo bym chciała, żeby moi studenci pokochali język polski, kulturę i historię, z której się wywodzą i której są częścią, swoje dziedzictwo i byli z niego dumni.

Co jest Pani marzeniem, jeżeli chodzi o osiągnięcia w pracy ze studentami w Hunter College?

Wydaje mi się, że mam uniwersalne marzenie, czyli prowadzić zajęcia w małych grupach, nie więcej niż 9 osób, bo wtedy są najlepsze rezultaty. Nadszedł też czas, by zastanowić się z odpowiednimi osobami na uczelni, w jakim kierunku zmierza język polski w Hunter. Czy tutaj będzie tylko nauka języka, czy fakultet studiów polskich (Minor in Polish Studies), gdzie będziemy oferować zajęcia o tematyce polskiej: dwa kursy językowe, cztery z literatury, filmu sztuki, historii lub nauk politycznych, czy specjalistyczne kursy językowe (terminologia medyczna). Najbliższe miesiące przyniosą odpowiedź. Innym marzeniem jest utworzenie funduszu stypendialnego dla studentów Programu Polskiego w Hunter przez organizacje polonijne i prywatnych darczyńców i rozpowszechnienie informacji co dzieje się w programie przez stworzenie strony Facebook i blogu.

Trzymamy kciuki za Pani działalność, bo język polski jest bardzo potrzebny na wyższych uczelniach!

.

Rozmawiała: Danuta Świątek

Zdjęcie: Longia Miller

Poprzedni artykuł„Kapitan Sowa na tropie” – Odcinek 3 – Termos
Następny artykuł„Kapitan Sowa Na Tropie” – Uprzejmy morderca – Odcinek 2
Redaktor naczelna portalu. Dziennikarka prasowa. Adiunkt w Hunter College w NYC. Lauretka Nagrody im. Janusza Korczaka (2022) i Nagrody Marszałka Senatu w konkursie „Polki poza Polską” (2023). Wyróżniona Medalem KEN za pracę w polonijnych szkołach. Absolwentka Columbia University w NYC. Była korespondentka „Życia Warszawy” i „PANI” w Nowym Jorku. Współpracowała z amerykańską edycją „BusinessWeek” i „Working Mother”. Autorka książek m. in. “Kimberly”, „Kimberly jedzie do Polski” i współautorka „Przewodnika po Nowym Jorku”. Koordynatorka akcji „Cała Polonia czyta dzieciom” w USA. Terapia reminiscencyjna jest jej wielką pasją. Kontakt: DanutaSP@outlook.com

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj