.
„Pomóż wspomóż wyjątku czuły odeprzeć tłumne armie reguły”
~ Edward Stachura
Z ogromną przyjemnością publikujemy wyniki konkursu poetyckiego, który ogłosiliśmy na początku października. A nie był on łatwy – miał być poetycką interpretacją codziennego doświadczenia i nawiązywać do słów Edwarda Stachury „Wszystko jest poezją” oraz – miał być napisany w dwóch językach!
Na konkurs wpłynęły 32 prace w pięciu językach (polski, angielski, włoski, norweski, hiszpański), z sześciu krajów (Polska, USA, Włochy, Norwegia, Wielka Brytania, Australia). Niektóre spośród nadesłanych wierszy były tylko w jednym języku, bez tłumaczenia, jury niestety nie mogło ich uwzględnić. Niektóre ujęły samym faktem podjęcia przez autorów wyzwania i napisania pierwszego w życiu wiersza, i to w dodatku w dwóch językach (wiersz dwóch dziesięcioletnich dziewczynek z Włoch: Sofii Di Ascenzi i Arianny Meloncelli ze Szkoły Polskiej przy Ambasadzie RP w Rzymie). Jury zdecydowało, że zaakceptuje wiersze z większą liczbą wersów niż dziesięć, ponieważ było kilka wartościowych propozycji, które nie spełniały tego wymogu. Oceniano: poziom oryginału vs. poziom tłumaczenia (czy wiersze brzmią jednakowo dobrze w obu językach?), dobór środków poetyckich, poprawność językową, wyczucie językowe, wartość treści, oryginalność ujęcia tematu. Nagrodzone i wyróżnione prace prezentują szeroki wachlarz możliwości, jakie stwarza współczesna poezja w każdym z pięciu języków, w których je napisano.
Jury dwujęzycznego konkursu poetyckiego „Wszystko jest poezją” – zorganizowanego pod patronatem portalu Dobra Polska Szkoła z okazji Polonijnego Dnia Dwujęzyczności – w składzie Lidia Russell i Irena Biały, po zapoznaniu się z nadesłanymi pracami konkursowymi, postanowiło przyznać:
TRZY RÓWNORZĘDNE I NAGRODY
- Julia Mieszkowicz, lat 13, NJ, Stany Zjednoczone. Wiersz “Czas”/”Time”
Lidia Russell: Wiersz Julii Mieszkowicz dobrze oddaje nonkonformistycznego ducha patrona naszego konkursu, Edwarda Stachury. Jest skondensowaną refleksją młodej osoby, która za sprawą swojej wrażliwości odstaje od otoczenia i czuje się „inna”. Jego autorka ma zmysł obserwacji, dystans do siebie, umiejętność tworzenia obrazów, operowania symbolem oraz – ponieważ potrafi dobrze pisać w obu językach, nawet jeśli bardziej naturalnie brzmi wersja angielska wiersza – potrafi opowiedzieć o swoim nastoletnim doświadczeniu w sposób, który zatrzymuje. Warto zwrócić uwagę na rytm tekstu, który w białym wierszu odgrywa ważną rolę.
Julia Mieszkowicz jest uczennicą Polskiej Szkoły im. Juliana Ursyna Niemcewicza w Plainfield, New Jersey.
- Andżelika Tokarski, lat 17, Ostia, Włochy. Wiersz ” Niespokojny …spokój”/ “Pace inquieta”
Irena Biały: Andżelika wyróżnia się bardzo interesującą wyobraźnią poetycką. Odczuwa świat głęboko, z dużą dozą wrażliwości. Wiersz ” Niespokojny …spokój” jest odbiciem obserwacji i uczuć charakterystycznych nie tylko dla jej wieku. Godna zauważenia jest ciekawa kompozycja wiersza oraz lekkość w operowaniu słowem. Autorka wprowadza nas w świat swoich przeżyć delikatnie, z umiarem. Niczego nie narzuca, zachęca tylko do refleksji. Korzysta z dużym wyczuciem ze środków wyrazu artystycznego. Andżelika Tokarski jest uczennicą Szkoły Polskiej przy Ambasadzie RP w Rzymie z siedzibą w Ostii.
- Julia Zoladkiewicz, lat 17, Polska Szkoła im. K. Pułaskiego w South Hackensack, NJ, Stany Zjednoczone. Wiersz „Lustro” / „A Mirror”
Lidia Russell: Julia w zasadzie napisała rozpisany na wersy miniesej, coś w rodzaju prozy poetyckiej, o ważnym zjawisku. Bezpośredniość przekazu, podkreślona przez drugą osobę liczby pojedynczej, dobrze współgra z treścią wiersza, który z pewnością przemówi do wielu dzisiejszych nastolatek. W świecie mediów społecznościowych lustro jest nieodłącznym elementem życia każdej nastolatki (i nastolatka!), więc warto przypomnieć sobie, jaką ma wartość i czego w nim nie zobaczymy. Zręczna kompozycja, wyraźne obrazy, ważna treść.
NAGRODA SPECJALNA
- Rodzina Pelesz z New Jersey, Stany Zjednoczone za zestaw czterech 5-wersowych wierszy (po jednym na każdego członka rodziny: Emilia Pelesz – lat 12, Julia Pelesz – lat 17, Anna i Janusz Pelesz – powyżej lat 18).
Kreatywna rodzinna zabawa z gramatyką i opisem własnej dwujęzyczności w poezji – a konkretnie w jej rzadko uprawianej interesującej formie wiersza typu cinquain. Wiersze te mają następującą strukturę:
1. wers: rzeczownik
2. wers: dwa przymiotniki
3. wers: trzy imiesłowy współczesne
4. wers: zdanie lub równoważnik zdania
5. wers: rzeczownik (synonim rzeczownika w pierwszym wersie)
Jurorki ujęła inteligencja i lekkość tych króciutkich wierszy. Zabawę z cinquainpolecamy serdecznie wszystkim dwujęzycznym rodzinom.
WYRÓŻNIENIA
Grupa 12-18 lat
- Martina Dziadura, lat 12, Ostia, Włochy – “Wszystko jest poezją”
- Maja Stańczyk, lat 12, Rzym, Włochy – “Europejski deszcz”
- Karolina Socha, 16 lat, South Hackensack, NJ – “I wish”/Pragnę
- Edyta Fragsztajn, 16 lat, Chorzów, Polska – „Niesprawiedliwość”/ „Injustice”
- Karolina Grzesik, 16 lat, Chorzów, Polska – „Wszystko jest poezja”/ „Todo es poesía”
- Ewa Kania, South Hackensack Stany Zjednoczone – „Mamo”/”Mom”
- Karol Koszorz, 14 lat, Polska – „Dwujęzyczność”/”Bilingualism”
- Zuzanna Szewc, 13 lat, Plainfield, Stany Zjednoczone – „Siła wspomnień”/ ”The Power of Memories”
- Chiara Ventrella, 12 lat, Ostia, Włochy – wiersz bez tytułu
Grupa powyżej 18 lat
- Monika Kopaczek – Styczeń, Norwegia – “Obcy”/ “Fremmed”
- Justyna Szczygłowska, Polska – ” Szpital. Oddział wewnętrzny”/ ”Hospital. Internal Department”
Nagrodzone i wyróżnione prace publikujemy pod artykułem. W niektórych przypadkach zostały naniesione drobne poprawki edytorskie, ale oceniana była oryginalna wersja.
Jury dziękuje serdecznie wszystkim uczestnikom konkursu za podjęcie trudnego poetyckiego wyzwania i za przesłanie swoich prac oraz serdecznie gratuluje laureatom! Nagrody zostaną przesłane pocztą.
Dziękujemy również serdecznie naszym konsultantkom tłumaczce Krystynie Kraśnickiej z Włoch oraz bloggerce i pisarce Oldze Bartnik z Norwegii za pomoc językową w ocenie przekładów wierszy na język włoski i norweski.
Lidia Russell i Irena Biały
.
