Lincoln Center for the Performing Arts, wybudowane w 1962 roku z inicjatywy Johna D. Rockefellera III, to największy kompleks organizacji kulturalnych nie tylko w USA, ale i na świecie. Centrum skupia 12 niezależnych od siebie, cieszących się ogromną sławą organizacji. Lincoln Center jest domem Nowojorskich Filharmoników, Metropolitan Opera, jak i New York City Ballet, którzy rezydują w Avery Fisher Hall. Zmodernizowany Alice Tully Hall jest z kolei siedzibą Lincoln Center Chamber Music Society – najlepszego centrum muzyki kameralnej na świecie. Do grona sal koncertowych pod egidą Lincoln Center dołączył niedawno Rose Hall w Time Warner Center na Columbus Circle, gdzie w ogromnej sali z widokiem na Central Park i kolumnę Kolumba możemy słuchać najlepszych koncertów jazzowych na świecie.
Do Lincoln Center należy też słynna szkoła muzyczno-teatralno-baletowa Juilliarda, która oczywiście oferuje nieskończoną liczbę koncertów, przedstawień i baletów w wykonaniu swoich studentów i kadry profesorskiej, w takich miejscach jak Morse Recital Hall, Paul Recital Hall, Juilliard Drama Theater oraz Peter J. Sharp Theater, za zupełnie symboliczną cenę.

Broadwayowskie produkcje na wielką skalę możemy zaś oglądać w “broadwayowskim” teatrze imienia Vivian Beaumont. W Walter Reade Theater natomiast rezyduje Lincoln Center Film Society, które prezentuje dzieła kinowe z całego świata.
Oprócz ponad dwudziestu sal koncertowych i teatrów, Lincoln Center dysponuje ogromną biblioteką, która posiada wszystkie możliwe partytury, a także płyty i przedstawienia nagrane w ciągu wszystkich lat działalności.
Metropolitan Opera House
Jeden z najsłynniejszych teatrów operowych świata. Metropolitan Opera założona została w 1880 przez rodziny Morganów i Vanderbiltów. Przez pierwsze 80 lat jej siedziba mieściła się przy 39 Ulicy. W 1966 roku została przeniesiona do Lincoln Center z widownią na 3975 miejsc i stanowi niewątpliwie najbardziej spektakularną część tego kompleksu.
Nowy gmach jest świetnie wyposażony, a scena zautomatyzowana. Dla uzyskania specjalnych efektów, niektóre jej elementy są ruchome. Wewnątrz opery możemy podziwiać pięć ogromnych, wykończonych łukami okien oraz dwa malowidła ścienne autorstwa Marca Chagalla – „Triumf muzyki” i „Źródła muzyki”, ktore w ciągu dnia zasłaniane sa żaluzjami, aby nie uszkodziło ich światło słoneczne. Lobby i audytorium Met zdobią m.in. kryształowe wiedeńskie żyrandole.
Historię Metropolitan Opera tworzyli – i tworzą – najwięksi śpiewacy, dyrygenci, reżyserzy i scenografowie. Debiutował tam Enrico Caruso, sławę zdobywali Maria Callas, Placido Domingo oraz Luciano Pavarotti, Renata Tebaldi czy Carlo Bergonzi, a za dyrygenckim pulpitem stawał sam Arturo Toscanini oraz Gustaw Mahler i wielu innych. W Met występowali też i występują Polacy. Popularność, poczynając od 1883 roku, zdobyła Marcelina Sembrich-Kochańska. Sławę odnieśli bracia Jan i Edward Reszke. Od kilku lat na scenach Met występują utalentowani polscy śpiewacy operowi młodego pokolenia z Krakowa – Mariusz Kwiecień i Piotr Beczała.
W każdym sezonie Met prezentuje na nowojorskiej scenie ok. 200 przedstawień. Ogląda je ponad 800 tysięcy ludzi. Od 1995 roku libretta w obcych językach są dla widzów symultanicznie tłumaczone. Przeciętnie za bilet trzeba zapłacić ok.160 dolarów, a za miejsce siedzące przy przejściu na parterze ok. 330 dolarów. Warto wspomnieć o znajdującej się tuż obok budynku opery muszli koncertowej, w ktorej odbywają się często koncerty na wolnym powietrzu i na które nierzadko wstęp jest bezpłatny.
W historii opera była świadkiem tragicznych wydarzeń – w starym teatrze, w roku 1960, podczas przedstawienia Moc przeznaczenia Verdiego zmarł na scenie (w kilka minut po wykonaniu swojej arii) baryton Leonard Warren (śpiewał tu ponad 22 lata występując ponad 650 razy). W nowym teatrze zaś w 1988 roku, popelnil samobójstwo jeden z widzów na widowni, rzucajac sie podczas przerwy w operze Makbet Verdiego, z najwyższego balkonu, z wysokości ponad 20 metrów i zabijając się na miejscu.
New York City Ballet
Założony w roku 1948 przez George Balanchine’a oraz Lincolna Kirsteina zachwyca rzesze widzów spektakularnymi widowiskami tworzonymi przez najznakomitszych tancerzy. Zespół ma dwie stałe siedziby: w nowojorskim Lincoln Center New York State Theater oraz w Saratoga Springs w stanie New. New York City Ballet kontynuuje coroczną tradycję wystawiania w sezonie świątecznym „Dziadka do orzechów” Czajkowskiego w choreografii George’a Balanchine’a w Lincoln Center.
Opracowanie i zdjęcia: Marta Kustek