“Wszystkie polskie dzieci są równe”

IV Zjazd Polonii i Polaków z Zagranicy obradował pod koniec sierpnia w Warszawie i Pułtusku.
Co uchwalił w sprawach oświaty polonijnej? Z tym pytaniem zwrócił się nasz portal do pani Aleksandry Podhorodeckiej, przewodniczącej komisji na zjeździe do spraw oświaty poza granicami kraju.
Pani Aleksandra interpretuje dla nas 6 uchwał.

Pierwsza uchwała, to prośba do MEN-u i MSZ o wyrównanie statusu szkół społecznych i szkół przy ambasadach, które w całości są utrzymywane przez Polskę. Chodzi o to, że jest to system bardzo niesprawiedliwy. Wszystkie dzieci mieszkające poza krajem powinny być traktowane w ten sam sposób. Państwo nie ma pieniędzy, żeby finansować wszystkie szkoły sobotnie – to rozumiemy, ale pieniądze przeznaczone na wspieranie szkół przy ambasadach powinny być rozdzielone na wszystkie szkoły równo.

Druga uchwała dotyczy moralnego wsparcia dla Polaków mieszkających na Litwie, którym powoli kasuje się szkoły o profilu polskim, zamieniając je na szkoły litewskie. Póki są Polacy mieszkający na tamtejszych terenach, powinni mieć dostęp do nauki polskiego i przedmiotów ojczystych. To nie oni opuścili Polskę i nie powinno się ich za to karać. Władze litewskie powinny to zrozumieć.

Trzecia uchwała to prośba, aby jednak pieniądze na oświatę szły przez Stowarzysznie Wspólnota Polska, a nie przez MSZ, które jest ciałem politycznym i w przyszłości będzie ulegać prądom politycznym, zależnie od tego, kto będzie u władzy. Wspieranie polonijnej oświaty powinno być apolityczne.

Czwarta uchwała to prośba o dalsze wspieranie nauczycieli polonijnych przez szkolenia, kursy itp.
Zarówno dla nauczycieli na Wschodzie jak i na Zachodzie, z tym, że na Zachodzie mamy własnych wykształconych nauczycieli, których trzeba wspierać szkoleniami. Na Wschodzie nie ma nauczycieli, więc prosimy, aby Polska wysyłała ich tam więcej, a szczególnie do Kazachstanu, bo tam pragną nauki o Polsce.

Piąta uchwała, to regularnie pojawiający się apel o status polonijnego nauczyciela; o uznanie dla jego pracy
i uznanie lat poświęconych szkołom polonijnym jako część pracy zawodowej, zaliczającej się do emerytury.

Szósta uchwała jest prośbą, by Polska nie rezygnowała z inwestycji przeznaczonych na remont i budowę obiektów, które mają służyć polskiej społeczności.

Zanotowała: Danuta Świątek

WNIOSKI
wypracowane przez komisję ds. oświaty polskiej poza granicami kraju i przyjęte jako uchwały IV Zjazdu.

1. Popieramy poselską inicjatywę nowej ustawy traktującej wyłącznie o oświacie polonijnej, zrównującej status prawny szkół społecznych i Szkolnych Punktów Konsultacyjnych. Zwracamy się jednocześnie z apelem do nowo powstałego Kongresu Oświaty Polonijnej, jako organu partnerskiego dla Stowarzyszenia „Wspólnota Polska”, Ministerstwa Spraw Zagranicznych i Ministerstwa Edukacji Narodowej o rozszerzenie działalności o dotychczas niezaangażowane środowiska oświatowe.

2. Zaniepokojeni sytuacją oświaty polskiej na Litwie, spowodowanej wejściem w życie nowej ustawy pogarszającej sytuację prawną polskiego szkolnictwa i grożącej likwidacją wielu polskim szkołom, zwracamy się z apelem do władz polskich o dalsze wspieranie polskich organizacji na Litwie w ich działaniach na rzecz przywrócenia należnych im praw i możliwości.

3. Apelujemy o przekazanie znacznie wyższych środków przeznaczonych na edukację polonijną i polską poza granicami kraju na ręce Stowarzyszenia „Wspólnota Polska”, które dysponuje niezbędnym doświadczeniem i zapleczem. Umożliwi to istotne uproszczenie procedur wnioskowania o dofinansowanie działalności oświatowej, które w obecnie proponowanym kształcie stanowi ogromną barierę w skutecznym pozyskiwaniu środków.

4. Apelujemy o rozszerzenie oferty i dostępności szkoleń dla nauczycieli polonijnych oraz kierowanie nauczycieli wykształconych w Polsce do pracy w szkołach na Wschodzie, ze szczególnym uwzględnieniem Kazachstanu i innych krajów byłego Związku Radzieckiego, a także do krajów bałkańskich. Natomiast w przypadku krajów Unii Europejskiej i obu Ameryk należy wykorzystać potencjał nauczycieli polonijnych pracujących w szkolnictwie kraju zamieszkania.

5. Apelujemy o jak najszybsze wprowadzenie ustawy o nauczycielach polonijnych, umożliwienie im awansu zawodowego oraz ewentualnego powrotu do zawodu w Polsce.

6. Apelujemy o zwiększenie środków finansowych na: inwestycje, remonty, dokształcanie nauczycieli, podręczniki, wyjazdy dzieci i młodzieży, popularyzację grup folklorystycznych i inne potrzeby kulturalne
i oświatowe w sytuacji uznania oświaty polonijnej za priorytet działań MSZ oraz stałego wzrostu liczby dzieci
i młodzieży w wieku szkolnym poza granicami kraju. Równocześnie zwracamy uwagę na potrzebę zmiany dotychczasowych proporcji przekazywania finansów.

IV Zjazd Polonii i Polaków z Zagranicy.