„Moja 9 –letnia córka bardzo przeżywa, gdy koleżanka z klasy robi systematycznie złośliwe komentarze na jej temat. Podam dwa przykłady: „Nie podoba mi się jak jesteś ubrana” albo „Masz brzydki plecak”. Córka wraca ze szkoły rozdrażniona. Mówi, że jest brzydka. Chcę, by córka sama poradziła sobie z sytuacją, a nie szukała pomocy u nauczycielki. Tłumaczę jej, że opinia koleżanki nie jest dla niej ważna, bo koleżanka nie jest prawdziwą koleżanką. Co robić? Jak poprawić samoocenę u córki?”
Elżbieta, Brooklyn
Pani Elżbieto,
Porusza Pani bardzo ważny temat. Samoocena czyli poczucie własnej wartości jest to uogólniona ocena samego siebie, która kształtuje się przez całe nasze życie. Poczucie własnej wartości jest jedną
z najważniejszych potrzeb człowieka. Bez niego nie jesteśmy w stanie rozwijać się, zdobywać wiedzę
i umiejętności, budować relacji z ludźmi, osiągnąć szeroko rozumianego sukcesu. Jeśli nawet zdecydujemy podjąć jakieś wyzwanie, brak wiary we własne możliwości, może zniweczyć nasze powodzenie.
Poczucie własnej wartości zaczyna rozwijać się w dzieciństwie. Jednym z najważniejszych źródeł samooceny jest dom rodzinny. Rodzice mogą pomóc dziecku uformować pozytywną samoocenę na wiele sposobów.
Dom rodzinny powinien być źródłem wsparcia, miłości i wzajemnej akceptacji. Dopiero w takiej atmosferze może zdrowo rozwijać się mały człowiek. Rodzice powinni zachęcać dzieci do odkrywania i pielęgnacji własnych talentów. W Pani sytuacji, proponowałabym podbudowanie samooceny u córki przez wspieranie jej zainteresowań i umożliwienie dziecku rozwijania się w danej dziedzinie. Proszę zachęcić córkę do próbowania nowych rzeczy, nie narzucając przy tym własnej woli. Córka powinna czuć, że jest wspierana, ma wolną wolę
i nie musi robić niczego na siłę. Ważne aby córka była chwalona bez względu na osiągane wyniki. Takim podejściem zakomunikuje Pani miłość do dziecka i całkowitą akceptację.
Ważne jest, aby córka czuła się wysłuchana i traktowana z szacunkiem. Problemy dzieci, nawet tych najmłodszych, należy traktować poważnie. Córka powinna wiedzieć, że zawsze może przyjść do Pani po radę
i otwarcie może porozmawiać o tym co ją trapi. Może Pani wesprzeć córkę dobrym słowem i pocieszeniem.
Nawet z pozoru błahe problemy córki warto traktować poważnie. Ważne, aby nie ranić jej uczuć lub próbować rozwiązywać problemy za nią, gdyż dziecku będzie trudniej o wiarę we własne siły. Traktujmy młode osoby jako indywidualności o swoistych zdolnościach, możliwościach i potrzebach. Jeżeli córka odczuje, że jest dla Pani ważna i przez Panią szanowana, zapewni jej Pani poczucie bezpieczeństwa, opieki i miłości. Córka będzie dorastała w przekonaniu, że zasługuje na miłość i jest kochana.
Każdy kłopot dziecka jest okazją do pracy z dzieckiem nad samorozwojem i przygotowaniem dziecka na problemy, z jakimi może zetknąć się w przyszłości. Umiejętność rozwiązywania konfliktów z rówieśnikami pomoże dziecku w budowaniu zadowalających relacji w życiu dorosłym, np. w pracy. Watro z dzieckiem ćwiczyć panowanie nad emocjami i reakcjami.
Należy również ułatwić dziecku relację z rówieśnikami poprzez organizowanie zabaw i okazji do wspólnego spędzania czasu. Na zajęciach z tańca albo rysunku córka pozna koleżanki, które docenią ją i zachęcą do odkrywania nowych talentów. Nowe koleżanki polubią ją taką, jaka jest, bez względu na kolor butów czy płaszcza. Wsparcie w domu zachęci córkę do zawierania nowych znajomości i szukania prawdziwych przyjaciół, a w rezultacie podbuduje jej samoocenę i wiarę w siebie.
Życzę powodzenia w podbudowania wiary w siebie u córki,
Magda Gesiarz-Occhicone, terapeuta rodzinny
www.njfamilytherapy.com
845-642-6697
