„Matematyka to nie tylko liczby!” – wywiad z Marią Omelańczuk

Międzynarodowy Kangur Matematyczny obejmuje co roku swoim zasięgiem nowe kraje świata. Według organizatorów, główną umiejętnością badaną przez Kangura jest logiczne myślenie, a nie tylko czysta wiedza i znajomość wzorów. Rozmowa z Marią Omelańczuk, nauczycielką
i pasjonatką matematyki, która sprowadziła
i rozwinęła kangurowy Konkurs na terenie USA.

Marta Kustek: Pani Mario, dla tych, którzy jeszcze nie zetknęli się z tym popularnym konkursem – co to jest Kangur Matematyczny?
Maria Omelańczuk: Kangur Matematyczny jest największym międzynarodowym konkursem matematycznym na świecie. Nazywa się Kangur ponieważ pochodzi z Australii, powstał tam w latach osiemdziesiątych. Konkursem zainteresowali się bardzo Francuzi i w 1991 roku zorganizowali go u siebie, w Paryżu. Tak się to spodobało zarówno francuskiej społeczności, jak i sąsiadującym krajom, że już w następnym roku organizowało go pięć krajów europejskich na terenie całego swojego kraju, w tym również Polska. Obecnie organizowany jest w 50 krajach świata! Kangur odbywa się raz w roku, w ten sam dzień we wszystkich krajach.

MK: Co takiego wyjątkowego jest w tym konkursie, że tak mocno przyciąga uczniów?
MO: Zaważyłam, że dzieci odbierają Kangura Matematycznego bardziej jako zabawę niż konkurs. Dostarcza im on wiele emocji, stawia dziecku wyzwania. Przecież matematyka to nie tylko liczby i zadania, to ćwiczenie umysłu, wyobraźni, racjonalnego myślenia, logika – to korzyść na całe życie. Polskie dzieci są bardzo zdolne i zdolności te należy rozwijać. Konkurs jest skierowany do dzieci i młodzieży od I klasy szkoły podstawowej do ostatniej klasy szkoły średniej. Każde dziecko dostaje zadania dostosowane do swojej grupy wiekowej, choć wszystkie dzieci siedzą razem. Dzieci uczestniczące w naszych konkursach nabierają pewności siebie, uczą się już od małego uczestniczyć w tego typu imprezach.

MK: Rozwinęła Pani ideę Kangura na terenie USA. Skąd ten pomysł i jakie były początki Kangura wśród polonijnych uczniów?
MO: Kiedy usłyszałam o Konkursie, pracowałam wtedy jako nauczycielka matematyki w szkole w Chicago. Już wcześniej rozglądałam sie za konkursem matematycznym, który mogłabym zorganizować w naszej szkole. Ucieszyłam się więc, gdy dowiedziałam się o Kangurze Matematycznym. Zebrałam potrzebne informacje i ściągnęłam materiały. I tak w 1998 roku zorganizowalismy pierwszy Konkurs matematyczny w Polskiej Szkole im. Jana Sobieskiego w Chicago, w której pracowałam.

MK: Ile polonijnych szkół wzięło w nim wtedy udział?
MO: Do konkursu przystąpiło wtedy 31 uczniów. Wielu z nich namawiałam osobiście, mówiąc, że postawię im stopień wyżej z matematyki. Już na drugi dzień po konkursie zadzwoniło do mnie kilkoro rodziców pytając, czy zorganizujemy go również w przyszłym roku. Dzieciom się bardzo spodobał!

MK: Czy amerykańskie szkoły nie próbowały wprowadzić do siebie tego Konkursu?
MO: Nie, Amerykanie nie, nikt w tym czasie zbytnio o tym konkursie nie slyszal, nie był on jeszcze tak nagłośniony. Wiem, ze probowali go zorganizowac w Nowym Jorku imigranci z Rosji, ale konkurs się nie przyjął.
Od pierwszego wydania Konkursu w Chicago, organizowaliśmy go już co roku. Brały w nich udział jedynie polskie dzieci. Jednak zainteresowanie nim rosło coraz bardziej i często same dzieci przekazywały informacje swoim równieśnikom, zarówno polskim jak i amerykańskim. Po trzech latach wśród uczestników zaczęli się pojawiać uczniowie innych narodowości, zaczęli się nim również interesować nauczyciele uczący w amerykańskich szkołach i organizować go w swoich placówkach. Również wtedy pani Wanda Mandecka, ucząca w New Jersey, postanowiła zaszczepić konkurs u siebie w szkole. W tym właśnie trzecim już roku organizowania konkursu, w Chicago mieliśmy już 60 dzieci, i w New Jersey następne 60! Potem zaczęły dołączać się inne polskie szkoły, m.in. w Mahwah, Lakewood, Pasaic. W ich organizację zaangażowali się pani Wanda Mandecka, Krzysztof Włodarski, Teresa Osadnik, Alicja Jachna, pani Paździor i wiele innych osób, które tak samo jak ja wierzyły w celowość konkursów.

W 2003 r. zarejestrowaliśmy już oficjalnie Kangura Matematycznego jako organizację charytatywną i od tego czasu zaczęły się już masowo zgłaszać polskie i amerykańskie szkoły. W tej chwili mamy już zarejestrowanych 137 ośrodków w 32 stanach, w których odbywa się konkurs. Z tych wszystkich ośrodków, 30 jest prowadzonych przez Polaków.

MK: Czy nadal polskie dzieci dominują wśród uczestników Kangura?
MO: Polskich dzieci nadal jest bardzo dużo, ale już przestajemy powoli dominować.
W przyszłym roku do Kangura zapisało się już 1000 uczniów, w tym polskich dzieci jest jedynie ok. 100. Najwięcej zapisanych dzieci jest z Kaliforni, potem jest Massathusets, i potem Illinois.
Wkładamy bardzo dużo wysiłku, żeby trafić do polskiego środowiska, zachęcać rodziców, nauczycieli, by zapisywali dzieci do kolejnych edycji. Jednak brakuje nam rąk, potrzebujemy ludzi do pomocy w nagłaśnianiu Konkursu.
Uruchomiliśmy niedawno biuletyn i zapraszamy wszystkich organizatorów Kangura, do przesyłania swoich informacji. Obecnie potrzebujemy już w każdym stanie takiego głównego koordynatora do organizowania konkursu.
W Nowym Jorku bardzo nam brakuje ośrodków, które organizowałyby Kangura u siebie. Niestety, żadna polska szkoła nie organizuje tam konkursu. A mamy z tego stanu dużo zapytań od rodziców, gdzie można na tym terenie zapisać dziecko. Niektórzy nauczyciele w polskich szkołach uważają, że skoro szkoła jest polska, to uczy jedynie języka polskiego. A przecież nie zaszkodziłoby trochę poszerzyć program, urozmaicić i uczyć też matematyki! Lub zrobić zajęcia pozalekcyjne z tego przedmiotu, tak jak robią to w szkołach rosyjskich czy koreańskich.

MK: Co powinien zrobić rodzic, który chciałby zapisać swoje dziecko do następnej edycji?
MO: Najlepiej wejść na naszą stronę internetową www. Tam jest lista miejsc, gdzie organizowane są konkursy w każdym stanie i zarejestrować dziecko do jednego z nich, najbliżej swojego miejsca zamieszkania.
Również na naszej stronie są zadania wraz z odpowiedziami z poprzednich edycji Kangura, dzięki którym można się przygotować. Jeżeli komuś te zadania nie wystarczą, można u nas zamówić komplet dodatkowych kangurowych zadań, całość w cenie 2,49$.

MK: Kiedy odbędzie się następna edycja Kangura i do kiedy należy zgłosić dziecko?
MO: Następna edycja będzie 17 marca 2011 r. Uczestnictwo w niej kosztuje jedynie 20 dolarów. Można zapłacić kartą na stronie internetowej lub wysłać czek. Jezeli ktoś nie może zapłacić, może się do nas zwrócić i uzyskać pomoc. Rejestracja dzieci jest do 10 stycznia 2011 r.

Każde dziecko dostaje dyplom uczestnictwa w konkursie, koszulkę Kangura, różne kangurowe gadżety: maskotkę Kangura, piórniki, długopisy. Uczestnictwo w konkursie Kangurowym daje dużo korzyści w przyszłej edukacji dziecka. Dziecko może sobie je wpisać na swoje CV, czy też wypełniając formularze do innych szkół, wpisać je do pozycji Activities – i tym już zapunktować u przyszlych nauczycieli.

Polskie dzieci są bardzo zdolne i zdolności te należy rozwijać. Dzieci uczestniczące w naszych konkursach nabierają pewności siebie, uczą się już od małego uczestniczyć w tego typu imprezach. Poza tym zachęcając dzieci do konkursu, nie tylko rozwijamy u nich zainteresowanie matematyką, ale również pokazujemy w amerykańskim środowisku, że Polacy potrafią coś takiego zorganizować!

Zapraszamy serdecznie do przyszłej edycji – będziemy mieć dla dzieci bardzo atrakcyjne nagrody! Pięcioro pojedzie na wakacje do Zakopanego, gdzie spotkają się wyróżnieni uczniowie z 16 krajów!

MK: Bardzo dziękuję za rozmowę!

Rozmawiała: Marta Kustek