Pewnego dnia skontaktowała się ze mną była uczennica polskiej szkoły sobotniej, w której uczę. „Od czasu, kiedy musiałam zrezygnować z polskiej szkoły, żeby chodzić na zajęcia w programie muzycznym w Manhattan School of Music, bardzo mi brakuje zaangażowania się w polskiej społeczności” – wyznała 17-letnia Iza Zawartka. Dziewczynę, której nigdy nie uczyłam, zapamiętałam z przerw na korytarzu jako grzeczną i uśmiechniętą uczennicę. Iza również zgłosiła się do konkursu na wspomnienie z Polski, organizowanego przez nasz portal Dobra Polska Szkoła. Nadal mam przed oczami jej dopieszczoną pracę ze zdjęciami i ręcznie wykonanymi opisami. Gdy odchodzą ze szkoły najstarsi uczniowie, bo nie mają czasu w soboty na zajęcia z polskiego, robi się pustka w sercu nauczycieli i w  klasie. Ucieszyłam się ogromnie, gdy Iza odezwała się i od razu zaprosiłam ją na zajęcia do mojej 4-5 klasy. O wrażeniach Izy będzie za chwilę, bo oddam jej głos. Dodam tylko, że uczniowie z zapartym tchem słuchali jej muzycznej prezentacji i zadawali pytania o naukę w prestiżowej Bergen Academy, NJ, do której uczęszcza. Dziewczyna jest inspiracją dla dzieci i młodzieży.

Danuta Świątek

xxx 

Iza Zawartka
Iza Zawartka

Już schodząc do głównej sali poczułam emocje. Nagle wszystko zaczęło mi się przypominać: zabawy na schodach, szkolny sklepik ze smakołykami, podręczniki z kolorowymi obrazkami.

W zeszłą sobotę, odwiedziłam Polską Szkołę im. Mikołaja Kopernika w Mahwah, gdzie chodziłam przez prawie dziesięć lat. Był to dla mnie bardzo szczególny i niezapomniany dzień. Gdy weszłam do klasy, gdzie miałam zajęcia w czwartej klasie, byłam pod wrażeniem, że tak mało się zmieniło. Biurka tak samo ustawione, a na nich podręczniki z historii, gramatyki i geografii. Wszystko dokladnie tak, jak zapamiętałam.

Celem mojej wizyty było opowiedzenie dzieciom w czwartej i piątej klasie o słynnej kompozytorce i skrzypaczce polskiej Grażynie Bacewicz. Aby przybliżyć dzieciom jej muzykę, zagrałam na klarnecie krótki utwór jej kompozycji. Byłam zdziwiona z jaką uwagą dzieci słuchały prezentacji, komentowały i zadawały różne pytania.

To właśnie przez moją pasję do klarnetu nie mogę uczęszczać co sobotę do polskiej szkoły. Niestety, całodniowe zajęcia muzyczne, na które się zapisałam odbywają się właśnie w soboty. Ponieważ w tym tygodniu miałam ferie zimowe, z chęcią skorzystałam z wolnego czasu na odwiedziny w szkole.

Przebywając kilka godzin z dziećmi, przypomniało mi się jak bardzo tęsknię za nauką w polskiej szkole. Kiedyś nie doceniałam w pełni jak wiele z tych sobotnich zajęć wynosiłam. Teraz, gdy wracam do Polski i potrafię czytać i pisać w języku ojczystym, jestem bardzo szczęśliwa, że podjęłam się wstawania w soboty i chodzenia na zajęcia w polskiej szkole.

Chciałabym przekazać to wszystkim uczniom, którzy mają możliwość chodzić na zajęcia: jeżeli macie szansę, chodźcie. Do końca życia będziecie sobie wdzięczni.

 

Iza Zawartka

Poprzedni artykułHiperpoligloci czyli ilu języków można się nauczyć
Następny artykuł10 przykazań logopedy
Danuta Świątek
Redaktor naczelna portalu. Dziennikarka prasowa. Adiunkt w Hunter College w NYC. Lauretka Nagrody im. Janusza Korczaka (2022) i Nagrody Marszałka Senatu w konkursie „Polki poza Polską” (2023). Wyróżniona Medalem KEN za pracę w polonijnych szkołach. Absolwentka Columbia University w NYC. Była korespondentka „Życia Warszawy” i „PANI” w Nowym Jorku. Współpracowała z amerykańską edycją „BusinessWeek” i „Working Mother”. Autorka książek m. in. “Kimberly”, „Kimberly jedzie do Polski” i współautorka „Przewodnika po Nowym Jorku”. Koordynatorka akcji „Cała Polonia czyta dzieciom” w USA. Terapia reminiscencyjna jest jej wielką pasją. Kontakt: DanutaSP@outlook.com

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj