Edukacja naszych dzieci była dla nas zawsze bardzo ważna. Gdy Talkusia zbliżała się do swoich trzecich urodzin musieliśmy już zacząć myśleć o wyborze szkoły, gdyż jest ona w Wielkiej Brytanii obowiązkowa już od wieku czterech lat. Nie mieliśmy dostępu do szkół dwujęzycznych ani prywatnych, więc rozpoczęliśmy przegląd lokalnych szkół państwowych.
OFSTED to organizacja rządowa zajmująca się inspekcją i oceną standardu nauczania brytyjskich instytucji oświatowych. Podczas regularnych wizyt przyznaje ona szkołom w Anglii i Walii jedną z poniższych ocen:
grade 1 outstanding (wybitna)
grade 2 good (dobra)
grade 3 requires improvement (wymaga poprawy)
grade 4 inadequate (niedostateczna)
OFSTED to takie modne obecnie wśród rodziców „buzz word”. A jaki OFSTED ma wasza szkoła? Nasze dziecko chodzi do „wybitnej” szkoły. Ta szkoła po drugiej stronie ulicy otrzymała zaledwie grade 3. Coś okropnego! Takie dialogi słyszy się wśród młodych rodziców, szczególnie w okolicy terminu walki o miejsca w najlepszych szkołach. Nierzadko słyszy się o rodzinach, które celowo przeprowadzają się w pobliże wymarzonej szkoły, aby znaleźć się w jej catchment area, czyli zasięgu.
Tak też my zrobiliśmy. Mieliśmy świadomość, że nasza córka jest zdolna i byliśmy gotowi zrobić wszystko, aby trafiła do najlepszej szkoły w okolicy. Przeprowadzaliśmy się z potrzeby zwiększenia metrażu, ale przy wyborze nowego lokum dystans do najbardziej „wybitnej” szkoły w mieście był dla nas bardzo ważny. Jakaż była nasza radość, gdy znaleźliśmy idealny dom zaledwie 5 minut spacerkiem od malutkiej, rodzinnej szkoły podstawowej wyróżnionej przez OFSTED najwyższą oceną grade 1.
Tamże Talkusia rozpoczęła edukację w klasie zerowej, zwanej tu Reception Class. W momencie rozpoczęcia nauki umiała już czytać i pisać w dwóch językach, czym wzbudzała nieustanny zachwyt kadry nauczycielskiej. Zaczęły się wielkie obietnice, że Talkusia kwalifikuje się do Gifted and Talented Programme, czyli specjalnego programu dla uzdolnionych dzieci, dzięki któremu będzie miała możliwość dalej rozwijać swoje talenty.
W praktyce wyglądało to tak, że zajmowała się kolorowaniem, gdy pozostałe dzieci ćwiczyły literki podczas zajęć letters and sound. Nad wejściem do szkoły umieszczona była wielka tablica z napisem OFSTED OUTSTANDING i słyszało się o tym podczas wszelkich imprez szkolnych. Obowiązującym tematem podczas apeli była frekwencja i inne statystyki oraz remont biura nowej pani dyrektor. A moje dziecko codziennie wracało ze szkoły znudzone…
Wytrzymałam rok i rozpoczęłam szukanie nowej szkoły. Pynio był wtedy jeszcze niemowlęciem i zdawałam sobie sprawę, że bardzo utrudniam sobie życie przenosząc córkę do innej, odległej od domu szkoły. Po obdzwonieniu wszystkich okolicznych szkół szczęśliwie okazało się, że jest jedno wolne miejsce w szkole podstawowej na drugim końcu miasta ocenionej przez OFSTED jako zaledwie „dobra”.
Pojechałam tam na rekonesans i mimo niepozornego budynku i okolicy, już od progu wiedziałam, że to będzie dobry wybór. Niesamowicie przyjazna atmosfera otoczyła mnie już od wejścia przy spotkaniu z uśmiechniętą panią z recepcji. Cała kadra tej szkoły począwszy od pana woźnego, pań obiadowych, pań w biurze, asystentów i nauczycieli aż po panią dyrektor reprezentuje wysoki profesjonalizm i promienieje zwykłym ludzkim ciepłem. To dzięki nim Talkusia tak łatwo zaadaptowała się w nowej szkole, a później Pynio pokonał swój opór przed nią.
Tę szkołę tworzą właśnie ci wspaniali ludzie, którzy nie wysyłają nam czerwonych listów za karę, że dziecko choruje, którzy nie trąbią na każdym apelu o raportach OFSTED, tylko przekazują dzieciom podstawowe etyczne wartości, jak szacunek dla siebie i dla drugiego człowieka. Mimo iż my jesteśmy Katolikami, a szkoła jest Church of England, czyli anglikańska, jej głęboko chrześcijański przekaz bardzo do nas trafia.
Nie słyszy się tu o specjalnym programie dla dzieci uzdolnionych. Traktuje się tu wszystkich uczniów indywidualnie i ci zdolniejsi dostają po prostu zadania z klasy o rok wyżej. Ogólnie poziom akademicki w szkole jest wysoki, a ilość pracy domowej w porównaniu do innych szkół brytyjskich jest zatrważająca, ale dzięki temu widzę, jak moje dzieci z dnia na dzień rozwijają się i umieją coraz więcej. Zresztą szkoła stawia nie tylko na rozwój intelektualny dzieci, ale w równym stopniu na ich rozwój emocjonalny i społeczny.
Codziennie rano pakujemy się do auta i przedzieramy się przez poranne korki do szkoły na drugiej stronie miasta. Po południu znów „school run traffic” w drodze do domu. Codziennie przejeżdżamy obok starej szkoły, do której dawniej chodziliśmy spacerkiem, ale bynajmniej nie patrzę na nią z tęsknotą. Cieszę się, że nareszcie wybrałam dobrą szkołę dla moich dzieci. OFSTED to nie wszystko.
Tym opisem naszych doświadczeń z systemem szkolnictwa rozpoczynam cykl o edukacji dzieci dwujęzycznych. Za tydzień część druga o idealnych rozwiązaniach edukacyjnych dla dzieci dwujęzycznych. Zapraszam 🙂
Aneta Nott – Bower
Zapraszamy na blog autorki: http://bilingualznaczydwujezyczny.blogspot.co.uk