TVP Polonia od 25 lat wyróżnia osoby „Za zasługi dla Polski i Polaków poza granicami kraju”. Laureatami są ludzie zasłużeni dla polskiej kultury, sztuki, nauki, edukacji, polityki i sportu, którzy w szczególny sposób przyczyniają się do rozsławiania Polski i Polaków na całym świecie.
W czwartek 25 kwietnia na Zamku Królewskim w Warszawie w Arkadach Kubickiego odbył się Koncert Galowy na którym ogłoszono tegorocznych laureatów oraz wręczono im statuetki Fryderyka Chopina.
.
W tym roku wśród nagrodzonych laureatów znalazła się Marta Kustek, szefowa portalu i fundacji Dobra Polska Szkoła z Nowego Jorku, promujących dwujęzyczność wśród polonijnych rodzin i prowadzących szereg działań ukierunkowanych na ten cel. Jednym z nich jest święto Polonijnego Dnia Dwujęzyczności, które wprowadziła Dobra Polska Szkoła i które rozeszło się na cały świat. Marta Kustek jest m.in. inicjatorką emisji na antenie TVP Polonia dokumentalnego cyklu «W naszym domu mówimy po polsku », który milionom Polaków na świecie pokazał jak z sukcesem pielęgnować język polski w rodzinach mieszanych.
„Nagrodę tę odbieram w imieniu całej grupy niesamowitych, kreatywnych osób, które współpracują z portalem i fundacją Dobra Polska Szkoła” -powiedziała Kustek – „To dzięki nim, dzięki Danucie Świątek, Elizie Sarnackiej Mahoney, Karinie Bonowicz, Andrzejowi Cierkoszowi, Lidii Rusell, Bożenie Chojnackiej, Justynie Berezie, Irenie Biały, możemy dziś świętować. Bardzo wzrusza, motywuje i utwierdza, że wybraliśmy dobrą drogę. Dziękuję również Telewizji Polonia, że od początku wspiera nas w naszych działaniach. Dzięki niej nasze akcje mogą być dostrzegane szerzej. „
.
.
W gronie laureatów znaleźli się również: Maria Rekść – mer rejonu wileńskiego, wiceprzewodnicząca Związku Polaków na Litwie; Ana Wajszczuk – argentyńska pisarka polskiego pochodzenia, autorka najlepszej publikacji obcojęzycznej promującej historię Polski; Teresa Nawrot – aktorka i dyrektorka szkoły teatralno-filmowej Reduta-Berlin; siostra Rafała – założycielka Sierocińca w Betlejem; „ambasadorzy polskiej kultury” w Stanach Zjednoczonych – Jadwiga Barańska i Jerzy Antczak oraz reprezentacja Polski w piłce siatkowej mężczyzn, w której imieniu wystąpił Jacek Kasprzyk, prezes Polskiego Związku Piłki Siatkowej.
.
W części artystycznej wystąpiła grupa Warszawskie Combo Taneczne i Jan Młynarski.
.
.
Poniżej więcej informacji na temat każdego z laureatów.
Ana Wajszczuk – argentyńska poetka i reporterka, która napisała „ Chicos de Varsovia” – hiszpańskojęzyczny bestseller o powstaniu warszawskim – urodziła się w Buenos Aires, ale jej serce bije także po polsku. Pełna wigoru i latynoskiego temperamentu Polka była wielokrotnie nagradzana za swoje wiersze i eseje. Ale to jej książka o Powstaniu Warszawskim stała się rok temu dla czytelników z Polski i Argentyny wydarzeniem literackim. Jej fanami są zainteresowani historią Polacy i Argentyńczycy. W Polsce jej powieść wygrała w konkursie MSZ w kategorii Najlepsza Publikacja Obcojęzyczna Promująca Historię Polski.
To także osobista opowieść Any Wajszczuk. Opracowując ją zgłębiła wojenne losy swoich dziadków, którzy w latach 50-tych wyemigrowali do Argentyny.
„Gałęzie drzewa rodzinnego zapełniły się liśćmi, jakby nawóz ciszy pomógł ożywić jakiś rodzaj ukrytego soku”- mówi Ana Wajszczuk, która pisząc o Powstaniu Warszawskim, oswaja wojenną traumę swoich bliskich.
.
Maria Rekść to kobieta – instytucja. Była wielokrotnie wybierana na mera rejonu wileńskiego. Jednego z największych i najbardziej zróżnicowanych narodowo regionów na Litwie. Mieszka w nim ponad 60 procent Polaków. Piastująca liczne funkcje społeczne Pani Maria cieszy się także wielką sympatią Wilniuków. Czytelnicy „Kuriera Wileńskiego„ jednogłośnie przyznali jej tytuł „Polaka Roku”. Pani Maria potrafi rozmawiać z równym zaangażowaniem z dziećmi w polskiej szkole jak i z politykami, czy działaczami środowisk polonijnych. Świetnie rozumie potrzeby, problemy i radości mieszkańców Wileńszczyzny, których interesy reprezentuje. Otwarta życzliwa i kompetentna Polka nie boi się nikogo i niczego. Pani Maria jest po prostu zawsze i wszędzie tam, gdzie Polacy potrzebują jej wsparcia lub pomocy.
.
Teresa Nawrot – Urodzona w Olkuszu, dzieciństwo spędziła w powojennej Warszawie, przy ulicy Brzozowej na Starówce – w jedynym ocalałym tam wówczas budynku. W młodości zafascynowała się techniką aktorską Jerzego Grotowskiego. Dziś Teresa Nawrot mieszka w Berlinie i jest jedyną na świecie uczennicą mistrza, która od 30 lat niestrudzenie propaguje jego Metodę. W czasach świetności Grotowskiego pracowała w jego Teatrze Laboratorium we Wrocławiu. Wraz z aktorami tej sceny występowała w Ameryce, Australii na Haiti, w Japonii, Egipcie i w Europie Zachodniej. Szczupła brunetka słynie z niezłomnego charakteru. To dzięki jej determinacji, mimo wielu problemów, szkoła teatralno-filmowa Reduta-Berlin ma już 30-letnią międzynarodową renomę. Zaangażowanie pani Teresy sprawiło, że władze niemieckie przyznały jej uczelni status akademii państwowej. Studenci z całego świata otrzymują w niej bezzwrotne stypendia. W trakcie kursów Polacy mogą również nauczyć się mówić płynnie w języku Goethego.
Jerzy Grotowski – wizjoner teatru w latach sześćdziesiątych rozsławił imię Polski i polski teatr na całym globie. Teresa Nawrot ucząc jego Metody aktorskiej studentów z całego świata, wytrwale podąża śladem swojego mistrza.
.
.
Jadwiga Barańska i Jerzy Antczak – „Nigdy stąd nie wyjechałem”- mówi reżyser z dumą podkreślając swoje polskie korzenie. Choć mieszkają za oceanem, często odwiedzają Polskę a ich prywatne „Noce i dnie” trwają już ponad 50 lat! Jadwiga Barańska i Jerzy Antczak to prawdziwi ambasadorowie kultury polskiej na obczyźnie.
Spotkali się w Łodzi i nie była to miłość od pierwszego wejrzenia. Jadwiga zdawała egzaminy do Szkoły Filmowej a asystent Jerzy Antczak spowodował, że je oblała. Wydała mu się wówczas zbyt szczupła i niepozorna. Po roku Jadwiga dostała się z wyróżnieniem, a po latach wzięli ślub. Widzowie pokochali aktorskie kreacje Jadwigi Barańskiej w bijących rekordy popularności filmach „Hrabina Cosel” czy „Noce i dnie”- serialu wszech czasów, polskim kandydacie do Oscara. Któż z nas nie pamięta słynnej sceny z nenufarami, które Barbarze Niechcic ofiarował Jerzy Tolibowski!
Jerzy Antczak to nie tylko znakomity reżyser tych oraz wielu innych filmów, ale także jeden z pionierów tworzących Telewizję Polską. Przez lata był naczelnym reżyserem Teatru Telewizji.
Kiedy oboje artyści byli u szczytu kariery, zmuszeni splotem okoliczności wyjechali do Stanów. Ich miłość do tego co polskie nie zna granic, w latach 90-tych właśnie w Polsce powstały więc ich kolejne filmy: „Dama Kameliowa” i „Chopin. Pragnienie miłości”.
Jadwidze Barańskiej i Jerzemu Antczakowi zawdzięczamy ogrom wzruszeń i emocji jakie wzbudzają filmowe adaptacje najznakomitszych dzieł polskiej literatury oglądane przez miliony Polaków na całym świecie. Pani Jadwiga zdradziła nam, że ona z kolei od wielu lat jest wiernym widzem TVP Polonia…
.
.
O Siostrze Rafale – nieustraszonej zakonnicy z Polski – nieraz donosiły światowe media. Elżbietanka przez 50 lat mieszkała w Izraelu i to dzięki jej determinacji powstały tam dwa sierocińce – najpierw w Jerozolimie, potem w Betlejem – dając schronienie dzieciom chrześcijańskim, żydowskim i muzułmańskim. Siostra Rafała swoim heroizmem często zaskakiwała miejscowych, na przykład gdy w 2002 roku z oblężonego Betlejem wyprowadziła grupę sierot. Jak sama mówi – siła przyszła z góry. Siostra w Ziemi Świętej wielekroć doświadczała małych cudów – gdy na środku drogi znalazła zgubione przez kogoś rury, potrzebne akurat na budowie sierocińca albo gdy niespodziewanie pojawiał się darczyńca z datkiem dokładnie takim, jakiego potrzebowała na urzędowe opłaty. Za swoją pracę Siostra Helena Włodarczak została odznaczona przez papieża Franciszka oraz prezydenta Andrzeja Dudę. Choć obecnie odpoczywa w Zakonie Sióstr Elżbietanek w Sierakowie koło Poznania, to myślami jest ciągle ze swoimi podopiecznymi z Ziemi Świętej. Twierdzi, że gdyby dostała pozwolenie od przełożonych – wsiadłaby w pierwszy samolot do Izraela, aby znów tam pomagać.
Jej dobytek mieści się w plecaku – tym samym z którym chodziła po ulicach Betlejem.
.
Drużyna polskich siatkarzy – Nic tak nie jednoczy Polaków jak duma ze wspólnych sukcesów. Także sportowych. Ubiegłoroczne Mistrzostwa Światy w Piłce Siatkowej Mężczyzn należały do Biało-Czerwonych! Złoto na światowym podium. Ogromna satysfakcja i wzruszenie. Miliony Polaków rozsianych po całym świecie, które z zapartym tchem śledziły siatkarskie rozgrywki.
Wszystko to zawdzięczamy naszym Złotym Chłopcom , którzy grają w siatkówkę na najlepszym światowym poziomie. Cieszą także i napawają nas słuszną dumą aż cztery indywidualne nagrody Mistrzostw Świata dla naszych siatkarzy.
Bartosza Kurka – najlepszego siatkarza turnieju, Pawła Zatorskiego – libero, Michała Kubiaka – przyjmującego i Piotra Nowakowskiego – środkowego. Życzymy im dalej niezłomnego ducha walki na wszystkich boiskach siatkarskich świata. Ich pasja i zaangażowanie sprawiają, że o Polsce i Polakach mówi się z dumą i szacunkiem na wszystkich kontynentach.
DPS