Cieszy nas każda relacja, którą piszą polonijne dzieci, bo pisanie to wyższy stopień znajomości języka. Dziś relacjonuje Amelka Jucha ze Szkoły im. Karola Wojtyły w Linden, NJ. Relacja przygotowana pod opieką nauczycielki, pani Heleny Misiuk.
xxx
24 marca w Polskiej Szkole im. Karola Wojtyły w Linden, miało miejsce spotkanie z panią redaktor Danutą Świątek. Tematem spotkania, w którym uczestniczyły trzy klasy, była postać Doktora Janusza Korczaka oraz uświadomienie dzieciom ich praw i obowiązków.
Pani Danuta omawiała życie i działalność Doktora Janusza Korczaka. A jej mąż wyświetlał na ekranie archiwalne zdjęcia i fakty z życia wybitnego Doktora. Na tym spotkaniu młodzież mogła dowiedzieć się jakim człowiekiem był Korczak i jakimi zasadami kierował się w swoim życiu. Janusz Korczak (a właściwie Henryk Goldszmit) był lekarzem, pedagogiem, wychowawcą, publicystą i pisarzem, a także, co podkreśliła Pani redaktor – bardzo skromnym człowiekiem. Nauczanie stało się jego powołaniem. Choć sam nie miał dzieci, stał się ojcem cudzych dzieci. Był rzecznikiem praw dziecka, współtwórcą i kierownikiem żydowskiego Domu Sierot oraz sierocińca Nasz Dom. To tam oraz na koloniach letnich zastosował swój nowatorski system wychowawczy polegający na samokontroli i samoocenie zachowania dzieci.
.
.
Twierdził, że miejsce dziecka jest w towarzystwie jego rówieśników. Dążył do tego, by dzieci wymieniały się swoimi przekonaniami i dziecięcymi poglądami, aby podlegały procesowi wzajemnej integracji i akceptacji oraz przygotowywały się do dorosłego życia. Starał się zapewnić dzieciom beztroskie – co nie znaczy pozbawione obowiązków – dzieciństwo. Każde dziecko traktował poważnie i z każdym prowadził poważne dyskusje. Korczakowskimi metodami wychowawczymi były prawa: do szacunku, upadków, niepowodzeń i łez, do niewiedzy, do własności, do tajemnicy, do radości oraz prawo do wypowiadania swoich opinii. Na podstawie praw dziecka, które stworzył, powstała Deklaracja Praw Dziecka zatwierdzona przez ONZ.
Pani Świątek rozpoczęła dyskusję z młodzieżą na temat UNICEF/ Funduszu Narodów Zjednoczonych na Rzecz Dzieci. Wielu uczniów dobrze orientowało się czym zajmuje się organizacja. Rozgorzała żywa dyskusja. Młodzież podawała przykłady takie jak np. pomoc chorym i biednym dzieciom w wielu krajach, donacje itp. Najwięcej na spotkaniu zabierała głos uczennica klasy V Janina Adams. Dyskutowano też bardzo szczegółowo nad Artykułem 28 Deklaracji Praw Dziecka, który mówi, że dzieci mają prawo do edukacji najlepszej, jaką mogą otrzymać.
.
.
Pani Świątek poruszyła również problem tolerancji wśród ludzi. Młodzież z własnych doświadczeń i z doświadczeń swoich kolegów, różniących się kolorem skóry, kulturą czy religią doskonale znała problem i miała wiele do powiedzenia na ten temat. Pani Świątek podkreślała, że “Tak jak Korczak powinniśmy być tolerancyjni, starać się zrozumieć ludzi i nie wywyższać się”. Młodzież dowiedziała się również, że Korczak kierował się trzema głównymi słowami takimi jak: dziękuję, proszę, przepraszam. Pani Danuta podkreśliła, że należy pamiętać, że: „Dobre słowa do nas wracają” i na przykładach tłumaczyła młodzieży jak ważne znaczenie w życiu każdego człowieka mają te trzy słowa i o ile życie jest prostsze i łatwiejsze, jeśli się ich używa. Janusz Korczak był znakomitym pedagogiem. Swoje spostrzeżenia opisał w książkach: “Jak kochać dziecko”, “Prawidła życia”, “Pedagogika żartobliwa”, “Prawo dziecka do szacunku”.
Doktor Janusz Korczak swoje życie poświęcił dzieciom, ich problemom i wychowaniu. Będąc wielkim przyjacielem dzieci, w 1942 r. odrzucił propozycję ocalenia życia i został wywieziony razem z nimi do obozu zagłady w Treblince, gdzie zginął mając 64 lata.
A od dzisiejszego spotkania – naszym przyjacielem stała się pani Danuta Świątek. Dziękujemy jej i mężowi (za slajdy) za arcyciekawe przybliżenie nam postaci Janusza Korczaka – niesamowitego człowieka, oddanego wszystkim dzieciom. Było nie tylko ciekawie, ale i pouczająco, że my dzieci mamy szanować innych, ale my też mamy być szanowane, kochane pomimo popełnionych błędów, gdyż jako ludzie mamy swoje prawa. Jeszcze raz składamy serdeczne podziękowania dla Pani redaktor Danuty Światek, za wspaniałe spotkanie, przepełnione mądrością, ciepłem i wiarą w drugiego człowieka. Już dzisiaj zapraszamy panią Danutę Świątek na kolejne, niezapomniane spotkania – będziemy zawsze czekać!
.
Amelia Jucha, uczennica klasy 6 b
Zdjęcia: Emily Miś
