screen-shot-2016-11-08-at-10-32-45-pm

Jak najlepiej uwrażliwić dziecko na świat? Pokazać mu jak żyją inne dzieci w różnych krajach. Odpowiednio dobrany przykład jest cenną życiową lekcją.

Takiej lekcji doświadczyli uczniowie w szkole im. Juliana Ursyna Niemcewicza w Plainfield, NJ. A prowadziła ją dr Joanna Maulbeck, pedagog szkolny i profesor na Concordia College w Bronxville, NY, która przez 2 lata pracowała jako nauczycielka w Afryce.

„Poprosiłam panią Joannę, żeby podzieliła się swoimi doświadczeniami, by nasi uczniowie poznali warunki w jakich ich rówieśnicy się uczą, a także zapoznali sie z krajobrazem i kulturą Mali i Południowej Afryki” – mówi dyrektor szkoły Beata Benewiat. – „Dzieci słuchały z ogromnym zainteresowaniem i miały mnóstwo pytań. Chciały wiedzieć, czy dzieci w Afryce chodzą do szkoły w butach, czy mają komputery, czy dzikie zwierzęta chodzą po ulicach. Posypało się mnóstwo pytań ” – dodaje Benewiat.

 

screen-shot-2016-11-08-at-10-32-09-pm
Posłuchajmy dr Maulbeck jak wspomina swoją afrykańską przygodę.

„Uczyłam dzieci w zerówce w Mali w latach 2007-2008. Większość czasu spędziłam w Bamako, stolicy kraju. Często odwiedzałam okoliczne wsie, niedaleko Segou, gdzie domy są w wzniesione z gliny albo palmy. Ludzie używają wody z rzeki do picia, gotowania, kąpieli i prania, a także łowią ryby. W nocy ludzie zbierają się przy ognisku i wspólnie jedzą posiłek, który często składał się z ryżu i ryb. Jedliśmy bez widelców i noży, w ciemności i musiałam uważać gdzie wkładałam rękę.

 

screen-shot-2016-11-08-at-10-32-29-pm

 

screen-shot-2016-11-08-at-10-32-20-pm

 

Spotkania grupy zawsze były bardzo pokojowe i uderzała mnie ich prostota. Odwiedzałam też wsie w Dogon Country, gdzie domy są na szczytach gór. Jedna z wsi szczególnie mnie zafascynowała, gdzie żyli ludzie, wyznający trzy różne religie. Gdy zapytałam przywódcę plemienia, czy religia była kiedyś przyczyną konfliktu, spojrzał na mnie zdziwiony i odpowiedział- dlaczego miałaby być? Często odwiedzałam kościół zbudowany z gliny, a udekorowany ozdobami choinkowymi, podarowanymi przez turystów. Był też kalendarz po polsku wydrukowany. Pod każdym miesiącem podpis, „Jezy ufam Tobie”, z obrazkiem Chrystusa, który miał szeroko wyciągnięte ręce. Patrząc na ten obraz, miałam niezwykłe odczucia z wielu powodów, to był smak Polski na obcej ziem i symbol miłości Boga we wszystkich zakątkach świat. Uczyłam też w Południowej Afryce, a dokładnie w Cape Town, mieście bardzo rozwiniętym, z pięknymi plażami i najlepszymi na świecie winiarniami.

 

screen-shot-2016-11-08-at-10-33-04-pm

 

Równocześnie w tym mieście, u podnóża góry, mieszkają ludzie w strasznej biedzie. Domy są zbudowane z odpadów; metali, plastiku, opon i drewna. Pracowałam w sierocińcu, gdzie dzieci nigdy nie były na plaży. Nie zapomnę jak chłopcy, którzy grali w piłę nożną, nie mieli butów. Jeden chłopiec oddał koledze prawego buta, bo ta jego noga była silniejsza, a zostawił sobie lewego do gry”.
„Cieszmy się tym co mamy, bo nie każdy to ma. Wierzmy, bo wiara jednoczy” – powiedziała Maulbeck na zakończenie prezentacji w Plainfield.

 

screen-shot-2016-11-08-at-10-32-39-pm

 

screen-shot-2016-11-08-at-10-32-25-pm

 

Polonijna szkoła nie tylko uczy języka i kultury polskiej, ale wychowuje młodych ludzi. Jeśli nauczy ich myślenia pod kątem docenienia tego co ważne w życiu, wychowa dzieci na szczęśliwych dorosłych. Afrykańskie słowo ubundu oznacza po polsku – jestem, bo ty jesteś, czyli życie we wspólnocie, silnie wzajemnie się wspierającej. Tego też można nauczyć w polonijnej szkole.

Danuta Świątek
Zdjęcia: Joanna Maulbeck, archiwum szkoły

Poprzedni artykułTechnologie Informacyjno–Komunikacyjne (TIK) jako narzędzie pracy nauczyciela polonijnego – webinar
Następny artykułBabcia Bożenka:„Dotknij Niepodległości”
Danuta Świątek
Redaktor naczelna portalu. Dziennikarka prasowa. Adiunkt w Hunter College w NYC. Lauretka Nagrody im. Janusza Korczaka (2022) i Nagrody Marszałka Senatu w konkursie „Polki poza Polską” (2023). Wyróżniona Medalem KEN za pracę w polonijnych szkołach. Absolwentka Columbia University w NYC. Była korespondentka „Życia Warszawy” i „PANI” w Nowym Jorku. Współpracowała z amerykańską edycją „BusinessWeek” i „Working Mother”. Autorka książek m. in. “Kimberly”, „Kimberly jedzie do Polski” i współautorka „Przewodnika po Nowym Jorku”. Koordynatorka akcji „Cała Polonia czyta dzieciom” w USA. Terapia reminiscencyjna jest jej wielką pasją. Kontakt: DanutaSP@outlook.com

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj