Babcia Bożenka: „Tylko was podziwiać i naśladować”

Tylko was podziwiać i naśladować. Tak oceniła działalność polonijnej szkoły sobotniej na Rockaway dhna Maria Bielska, harcmistrzyni z Komendy Chorągwi w Chicago, podkreślając uzdolnienia dzieci. Wiele z nich wybija się, otrzymuje prestiżowe nagrody i wyróżnienia.

Dhna Maria, zaproszona na zakończenie roku szkolnego, przywiozła też prezent, 600 dolarowy czek. Harcerki z terenu Nowy Jork zbierały pieniądze, aby dać dowód solidarności i  współczucia z koleżankami i kolegami mieszkającymi na Rockaway.

Dzielnicę tę trzy lata temu nawiedził groźny  huragan. Żywioł dał się we znaki wielu rodzinom, dokonując wielu zniszczeń. Jeszcze do tej pory nie udało się  usunąć wszystkich skutków huraganu.

Polska Szkoła Dokształcająca  im. Stanisława Moniuszki na Rockaway działająca przy parafii św. Róży z Limy ma wieloletnią tradycję i wielkie marzenia. Mówią o niej, że jest małą szkołą z wielkimi osiągnięciami. Nazywają ją też  szkołą familijną.

Zajęcia odbywają się w pomieszczeniach szkoły katolickiej. A zatem można powiedzieć, że milusińscy z Rockaway są szczęściarzami, bo oprócz tego, że mają ocean pod bokiem, który niestety czasami potrafi być groźny, przedpołudniowe godziny sobotnie mogą spędzać w naprawdę w przyzwoitych warunkach.

Inne polonijne dzieci zgłębiają tajniki języka ojców i dziadów w prowizorkach, zastępczych klasach oddzielonych kotarami, czy specjalnie założonymi ściankami.

Miałam okazję uczestniczyć w zakończeniu roku szkolnego. Była to duża przyjemność dla mnie. Jestem pełna uznania i szacunku dla tych  spośród nas, którzy nie szczędzą czasu i wysiłku, żeby poza granicami kraju krzewić polskość, skupiać środowisko Polonii wokół  sobotnich szkół, polskich organizacji i parafii.

Zanim rozpoczęła się ceremonia zakończenia roku szkolnego, podpatrywałam ostatnie przygotowania. „Na stanowisku” nie zabrakło Bogdy Matuszewskiej, przyjaciela placówki, bez pomocy której nie odbywa się żadna szkolna uroczystość.

Bogusia, chwalona za obecność w życiu szkoły wyjaśnia: „Co ja zrobię, że was lubię”. W doborowym towarzystwie aktywnych nie brakuje nauczycielek i wicedyrektorek  w jednej osobie.

„Bez Barbary Drozdow nic by się w szkole nie działo. Gotuje, sprząta, a także przybija gwoździe do dekoracji” – informuje Bogda, która razem z wicedyrektorką Basią mocują do podium elementy dekoracji. Do pomocy włącza kolejna nauczycielka, Elżbieta Skawiński, również pełniąca  funkcję wicedyrektorki szkoły sobotniej. – „Z kolei bez tej osoby w szkole nic by nie grało” – uzupełnia prezentacje Bogusia.

Pani Elżbieta gra na skrzypcach i przygotowuje imprezy od strony muzycznej. Jest też autorką nagrodzonej piosenki pt: „Trzymajmy się za ręce”. Piosenka, w wykonaniu Julii Przybyło, uczennicy klasy trzeciej,  odniosła duży sukces. Napisana została na I Festiwal Szkół Polonijnych z okazji z 10-lecia członkostwa  Polski w Unii Europejskiej.

Dyrektor szkoły Agnieszka Misior jest właściwym człowiekiem na właściwym miejscu, jak to  zwykle mówi się o kimś, kto dobrze spełnia swoje obowiązki. Potrafi zachęcić i wciągnąć rodziców do współpracy.

Barbara Blaszak opracowuje stronę internetową. Korzystam z okazji i pytam młodą kobietę o jej życie  w USA.Z wykształcenia chemik z Polski, mama siedmioletniej Urszulki i trzyletniego Henryka oddała się wychowaniu dzieci. Byłoby im lżej, gdyby mieli dwie pensje, ale musi wystarczyć jedna, bo Basia uznała, że tak będzie lepiej dla dobra synka i córeczki.

Podobna decyzje podjęła Iwona Ostrowski, mama ośmioletniej Oli i pięcioletniej Martynki. Nie podjęła pracy, jest z dziewczynkami w domu. Odnoszą one sukcesy w nauce języka polskiego. Jedna z córek gra również na skrzypcach.

Szkoła sobotnia na Rockaway jest niewielka, taka familijna. Uczy się w niej 20 dzieci. Założyła ją miłośniczka muzyki, stąd ten patron, Stanisław Moniuszko.

Różne pasje i zainteresowania mają nasi rodacy w USA. Nie zawsze pracują w zawodach wyuczonych w Polsce, ale robią to co daje im możliwość utrzymania się z rodziną, a w wolnych chwilach oddają się swoim hobby.

Na ceremonii zakończenia roku szkolnego siedzący obok mnie tata jednego z uczniów zaciekawia opowiadaniem o Bractwie Jasnej Góry działającej na Rockaway, którego jest członkiem.

Mieszko Pankowski zainteresowany historią Polski, głównie VI i VII wieku zajął się szyciem strojów  z tego okresu. Gotowe były za drogie. Jego synek pięcioletni Nikodem ma swój łuk, szabelkę i żupan szlachecki z czapką  z piórem, która jest wyższa od dziecka. Dla 3-letniej córeczki Ariadny Mieszko uszył suknię księżniczki.

„Dzięki temu hobby uczymy się historii Polski. Czytamy książki, dzielimy się wiadomościami. Jest nas spora gromadka. Mamy wspólne spotkania wyjazdowe rodzin zainteresowanych  dziejami  naszego kraju nad Wisłą. Śpimy pod namiotami, to wielka frajda dla wszystkich, a zwłaszcza dla naszych dzieci”- opowiada Mieszko.

Po tych „zakulisowych” rozmowach z rodakami, które niezmiernie cenie, które mnie bardzo ubogacają włączam się do słuchania tego co na scenie.

Rozpoczyna się spotkanie. Proboszcz parafii Władysław Kubrak chwali zaangażowanie dyrektorki, trud nauczycieli pracujących z dziećmi dla dobrego imienia Polski, szerzenia jej języka, tradycji, kultury.

„Kończymy rok szkolny ubogaceni wiedzą i darami Ducha Świętego” – podkreśla pasterz parafii.

Potem dyrektorka Agnieszka wymienia wydarzenia, które miały miejsce w mijającym roku. Jest ich bardzo dużo. Są też osiągnięcia, nagrody, wyróżnienia w konkursach literackich, plastycznych, muzycznych oraz w festiwalach.

A następnie występowali nagrodzeni uczniowie. Zebrała się ich duża gromadka. Wymienię tylko niektóre nazwiska: Urszula Blaszak, Paulina Wiater, Filip Drozdow. Aleksander Sosnowski, i Julia Przybyła.

Po nagrodach odbyła się część artystyczna w wykonaniu dzieci, a po niej na zakończenie słodki poczęstunek.

Bozena Chojnacka

Strona internetowa szkoły www.PolskaSzkolaRockway.com