Twemu sercu cześć składamy, O Jezu nasz, o Jezu.
Twej litości przyzywamy ,O Zbawicielu drogi.
Chwała niech będzie zawsze i wszędzie Twemu sercu,
O mój Jezu!

„Myślę o Sercu Jezusa. Pytam się, czy Jego bicie może wyznaczać rytm naszego ludzkiego serca?” – zastanawia się autor rozważań związanych z uroczystością Najświętszego Serca Jezusa, która w kościele katolickim obchodzona jest w tym roku 8 czerwca, dzień po Oktawie Bożego Ciała.

„Czy Jego melodia może stać się naszą melodią? Śmiałe pytania. Jeśli jest to możliwe – a wierzę, że tak – to w jaki sposób Je usłyszeć, jak odkryć to bogactwo?” – kontynuował swoje przemyślenia autor artykułu, na który zwróciłam uwagę przygotowując się do przeżycia piątkowej uroczystości.

Kult serca Jezusa sięga odległych czasów, a czym  jest dla współczesnego człowieka spragnionego prawdziwej miłości, dobroci, życzliwości? Odkryłam w sobie potrzebę zwracania się do serca Jezusa inspirowana prośbą koleżanki, która poprosiła mnie, aby w jej imieniu odwiedzić Kaplicę Serca Jezusowego znajdującą się w Bazylice na Jasnej Górze w Częstochowie i aby przytulić się do serca Jezusa.

Spełniłam tę prośbę i po dotarciu na Jasną Górę, przepychając się w tłumie pielgrzymów, pierwsze kroki skierowałam do tej kaplicy. Z moim sercem stało się coś dziwnego. Poczułam  ogromną potrzebę bycia przy sercu Jezusa. Wiedziałam też, że muszę kupić figurkę serca Jezusa podobną do tej eksponowanej w częstochowskiej kaplicy. Ucieszyłam się też, że w moim ostrołęckim mieszkaniu mam piękny obraz Jezusa z obnażonym, otwartym sercem. Od dłuższego czasu obraz ten towarzyszy mi w codziennej krzątaninie, piciu porannej kawy i codziennej modlitwie. Początki kultu Serca Jezusowego widoczne są już w wiekach średnich, kiedy to niezależnie, w różnych miejscach, pojawia się nabożeństwo do Serca Jezusowego.

Od XVII wieku kult Najświętszego Serca rozszerza się na cały Kościół. Przyczyniło się do tego szczególnie dwoje ludzi: św. Małgorzata Maria Alacoque oraz jej spowiednik św. Jan Eudes.

„Oto serce, które tak umiłowało ludzi” – tak mówi orędzie Najświętszego Serca Pana Jezusa przekazane św. Małgorzacie Marii Alacoque. -„Tajemnicza siła wychodząca z Eucharystii oczyszcza dusze z różnych wad i pomaga nam stać się świętymi. Mówi św. Małgorzata Maria: Mój Pan pokazał mi swoje Serce jako ognisko miłości i powiedział: oto Boski strumień mojej miłości, w którym masz się oczyścić. Później sprawię, że znajdziesz tutaj oświecenie i wreszcie zjednoczenie ze Mną. Powinniśmy zatem” – dodaje święta – „przystępować do tego ogniska miłości, aby oczyścić się ze swych wad, jak oczyszczają złoto w tyglu. Jezus powiedział: Kiedy w tych płomieniach czystej miłości serce twoje zostanie zniszczone, wtenczas otrzymasz nowe serce. Nie bądźmy głusi na głos Jezusa, który woła do każdego z nas nieustannie: Synu, córko, daj mi serce swoje. Zaspokójmy Jego pragnienie. Oddajmy Mu nasze serca i naszą miłość. Nic więcej nie możemy Mu ofiarować, by odpowiedzieć na miłość, którą On nas obdarza.”

W piątek 10 czerwca 1675 r., po oktawie Bożego Ciała, miało miejsce ostatnie objawienie Jezusowego Serca świętej Małgorzacie Marii Alacoque. Jezus powiedział do niej: „Oto Serce, które tak bardzo umiłowało ludzi, że nie szczędziło niczego aż do zupełnego wyniszczenia się dla okazania im miłości, a w zamian za to doznaje od większości ludzi tylko gorzkiej niewdzięczności, wzgardy, nieuszanowania, lekceważenia, oziębłości i świętokradztw, jakie oddają mu w tym Sakramencie Miłości. Dlatego żądam, aby pierwszy piątek po oktawie Bożego Ciała był odtąd poświęcony jako osobne święto ku czci Mojego Serca i na wynagrodzenie Mi przez komunię i inne praktyki pobożne zniewag, jakich doznaję”.

Święto zostało ustanowione przez papieża Klemensa XIII w dniu 6 lutego 1765 roku wówczas tylko dla Królestwa Polskiego w wyniku zgody na skierowany do niego memoriał biskupów polskich. Uroczystość tę rozszerzył na cały kościół dopiero papież Pius IX w dniu 23 sierpnia 1856 rok. On również 31 grudnia 1899 r. oddał Sercu Jezusowemu w opiekę cały Kościół i rodzaj ludzki.

Teksty liturgiczne tego święta zwracają uwagę przede wszystkim na Bożą miłość, której Serce Jezusa jest najpełniejszym symbolem.

Dwanaście obietnic

12 obietnic Jezusa dane za pośrednictwem św. Małgorzaty Marii Alacoque Tym, którzy czcić będą Moje Serce Najświętsze:

Dam im wszystkie łaski potrzebne w ich stanie.
Zgoda i pokój będą panowały w ich rodzinach.
Będę sam ich pociechą we wszystkich smutkach i utrapieniach życia.
Będę ich ucieczką najbezpieczniejszą w życiu, a szczególnie w godzinę śmierci.
Błogosławić będę wszystkim ich zamiarom i sprawom.
Grzesznicy znajdą w Mym Sercu źródło i całe morze niewyczerpanego nigdy miłosierdzia.
Dusze oziębłe staną się gorliwymi.
Dusze gorliwe szybko dostąpią wielkiej doskonałości.
Zleję obfite błogosławieństwo na te domy, w których obraz Serca Mego Boskiego będzie zawieszony i czczony.
Kapłanom dam moc zmiękczania serc najzatwardzialszych.
Imiona osób, które rozpowszechniać będą nabożeństwo do Mego Boskiego
Serca, będą w nim zapisane i na zawsze w nim pozostaną. Przystępującym przez 9 z rzędu pierwszych piątków miesiąca do Komunii Świętej dam łaskę pokuty ostatecznej, że nie umrą w stanie niełaski ani bez sakramentów świętych, a to Serce Moje stanie się dla nich ucieczką w godzinę śmierci.

Wśród najpopularniejszych form kultu Serca Jezusa oprócz samej uroczystości jest odprawiane przez cały czerwiec nabożeństwo do Serca Jezusa, Litania do Serca Jezusowego a także akt zawierzenia Sercu Jezusa. Również liczne zakony i bractwa poświęcone są Sercu Jezusa. Najbardziej znane zgromadzenia to: sercanie, sercanki, Bracia Serca Jezusowego, siostry Sacre Coeur oraz urszulanki Serca Jezusa Konającego. Wśród bractw najliczniejsze jest Bractwo Straży Honorowej Najświętszego Serca Pana Jezusa, powstałe dzięki inicjatywie zgromadzenia sióstr wizytek, do którego należała św. Małgorzata Maria Alacoque.

Do gorącej modlitwy o świętych księży właśnie w uroczystość Najświętszego Serca Jezusa wezwał przed laty Jan Paweł II w Liście do Kapłanów na Wielki Czwartek 1995 r. Wyraził wtedy życzenie, by tego rodzaju dzień był obchodzony co roku z okazji uroczystości Najświętszego Serca Pana Jezusa. Odtąd poszczególne diecezje w tej intencji przygotowują czuwania modlitewne i adoracje, uroczyste liturgie oraz konferencje.

O wielkim znaczeniu kultu Serca Jezusa, mówił w ubiegłym roku papież Franciszek: „Serce Dobrego Pasterza wychyla się ku nam skoncentrowane zwłaszcza na tych, którzy są najdalej. Tam uporczywie wskazuje igła Jego kompasu, tam ujawnia słabość miłości partykularnej, ponieważ pragnie dotrzeć do wszystkich i nikogo nie utracić”.

„Uwielbienie Najświętszego Serca Jezusa, z jego samej natury, jest uwielbieniem miłości, którą Bóg, przez Jezusa, nas umiłował, a równocześnie jest ćwiczeniem naszej własnej miłości, przez którą jesteśmy powiązani z Bogiem i z innymi ludźmi” – pisze papież Pius XII.

W samym centrum chrześcijaństwa jest miłość. Miłość jest najważniejszą wiadomością, całym prawem. Nie mam na myśli miłości w sensie chwilowego zauroczenia lub popędu seksualnego – to dwie błędne definicje wynikające z naszej pomieszanej kultury. Miłość to bardziej poświęcenie samego siebie. W istocie, miłość nie jest niczym innym jak poświęceniem swojego życia dla dobra innego. Im głębiej rozwijamy się w wierze katolickiej i apostolskiej, tym bardziej zdajemy sobie sprawę, że Ewangelia skupia się nie tyle na naszej miłości do Boga, ile na miłości Boga do nas. Kościół ustanowił czerwiec miesiącem oddania, co ma nam przypomnieć głębię namiętnej miłości Boga do Jego stworzeń: to poświęcenie dla Najświętszego Serca Pana Jezusa.

W płonącym i zranionym Najświętszym Sercu widzimy, że Serce Boga jest wypełnione miłością do nas albo płonie miłością do nas – tak bardzo, że Chrystus był gotów cierpieć i umrzeć za nas w najbardziej przerażający sposób. Najświętsze Serce uczy nas, że prawdziwa miłość jest zawsze kosztowna, ale też życiodajna.

Litania do Najświętszego Serca Jezusa jest jedną z wielu dróg prowadzących ku kontemplacji tajemnicy Bożego Serca. Jednakże poprzez swój wyjątkowy, pełen emocji i tempa rytm trzydziestu trzech uderzeń Serca, zdaje się szczególnie aktualna w dzisiejszym świecie. 33 uderzenia, opieczętowane prośbą o zmiłowanie. To w nich ukrywa się unikalna melodia Bożego Serca. Powstaniu wezwań litanijnych towarzyszyły straszne wydarzenia epidemii cholery, panującej w Marsylii w 1720 roku. Wówczas to miejscowy biskup, szukając ratunku u Boga, uroczystym aktem ofiarował całą diecezję Sercu Jezusa. Ustanowił również wieczysty obchód święta ku Jego czci oraz specjalną litanię. Od tej chwili epidemia poczęła szybko ustępować. Autorką wezwań litanijnych jest siostra Anna Magdalena Remusat, która czerpiąc ze słów modlitwy jezuity ojca Jana Croiseta, napisała 27 wezwań, kolejnych sześć dodanych zostało przez Rzymską Kongregację. W taki oto sposób powstały 33 wezwania do Serca Jezusowego.

„Każdy z nas, kiedy przystaje w ciszy, potrzebuje poczuć nie tylko bicie własnego serca, ale – jeszcze głębiej w swoim wnętrzu – pulsowanie niezawodnej obecności, wyczuwalnej zmysłami wiary, ale o wiele bardziej realnej: obecności Chrystusa, serca świata. (Benedykt XVI). Bł. Jan Paweł II w czasie swej apostolskiej pielgrzymki do Polski (Elbląg, 1999) głosił: „Wszystko, co Bóg chciał nam powiedzieć o sobie, o swojej miłości, to wszystko w jakiś sposób złożył w Sercu swego Syna i przez to Serce wyraził. Stoimy wobec niezgłębionej tajemnicy. Poprzez Serce Jezusa odczytujemy cały odwieczny, Boży plan zbawienia”.

 

Opracowała: Bożena Chojnacka

Poprzedni artykułJak bawiły się dzieci na X Festiwalu Tygodnika Plus w Tappan, NY
Następny artykułCzytanie łączy pokolenia! 
Bożena Chojnacka
dziennikarka prasowa z wieloletnim doświadczeniem w Polsce i USA. Od lat sercem związana z portalem. Autorka książki pt: Żabką przez ocean”. Szczęśliwa mama i babcia dwojga utalentowanych sportowo wnucząt: Adasia i Zuzi.Przez ponad 10 lat na stałe mieszkała w Nowym Jorku. Powróciła do rodzinnej Ostrołęki.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj